عوامل موثر در تحولات جمعیتی و کالبدی سکونتگاه ها از دیدگاه توسعه پایدار

امروزه مهاجرت به شهرها و به تبع آن تغییرات کاربری اراضی از عوامل عمده توسعه فیزیکی شهرها بشمار می روند. اگرچه کاهش باروری از دستاوردهای دنیای مدرن است، اما نیروی انسانی از مهمترین منابع هر کشور محسوب می شود، برنامه ریزی صحیح و اصولی و ایجاد منابع و بستر های مناسب برای استفاده بهینه از منابع انسانی و جمعیت می تواند، موجبات توسعه را فراهم کند و بهترین فرصت برای بهره گیری از منابع انسانی را مهیا کند، فرصتی که اگر درست استفاده نشوند برای آیندگان تبدیل به تهدید خواهد شد. هدف مقاله حاضر عوامل موثر در تحولات جمعیتی و کالبدی سکونتگاه ها از دیدگاه توسعه پایدار با روش توصیفی می باشد. نتایج نشان می دهد رشد بی رویه جمعیتی اثرات زیانباری را به کشور تحمیل میکند، چرا که در مقطعی جامعه خود را برای پذیرش جمعیت زیاد آماده کرد و تمام امکانات خدماتی، رفاهی، آموزشی و پزشکی برای جمعیت بالا تدارک دیده شد همچنین رشد سریع شهرنشینی یکی از چالش های برنامه ریزان شهری در قرن ۲۱ است. شهرنشینی سریع در ایران، هجوم مهاجران به شهرها و نبود برنامه ای کارا برای اسکان مهاجران سبب ایجاد مناطق حاشیه ای پیرامون شهرها، گسترش شهر به پیرامون و تخریب اراضی کشاورزی و باغها شده است. با توجه به این مسئله، پایش و مدیریت نحوه رشد کالبدی شهر امری ضروری است. تحولات جمعیت می تواند منشا چالش های فراوانی برای دولت و کشور قلمداد شود، ولی در عین حال، با برنامه ریزی صحیح و به موقع می توان از ساختار و ویژگی های موجود جمعیت برای بهبود وضعیت آینده کشور استفاده کرد. و می توان گفت موضوع جمعیت نیاز به برنامه هماهنگ، همه جانبه، و مستمر دارد. اولا، رشد جمعیت مستلزم رشد اقتصادی است، هر یک درصد رشد جمعیت باید با ۳ درصد رشد اقتصادی همراه باشد تا پاسخگوی نیازهای جمعیت و سرمایه گذاری لازم باشد.

Keywords:

رشد جمعیتی , توسعه پایدار , تحولات جمعیتی