بررسی پرونده های شکایت فیلمنامه های ایرانی در زمینه ی سرقت یا استخراج بدون مجوز

شکایت سرقت ادبی در حالاتی مطرح می شود که بخش قابل توجه و یا تمامی آثار و نوشته های دیگران را، به خود یا غیر،حتی به صورت ترجمه، نسبت دهند. به عبارت دیگر، زمانی که نویسنده، مطلبی یا کتابی، بدون درج منبع و ماخذ و با تغییرفهرست یا جزیی از محتوا، بدون اجازه صاحب اصلی اثر، به نام خود یا دیگری، منتشر یا چاپ می کند، در اصطلاح حقوقی،سرقت ادبی رخ داده است. در بحث حقوق مالکیت فکری و مالکیت معنوی، دارنده اثر، حق برخورداری از مزایای مادی ومعنوی اثر را دارد. چرا که حتی به فرض عدم انتفاع مادی، آثار ادبی و یا نگارشی، می تواند رزومه و سابقه قابل قبول فرد تلقیشود و از این رهگذر به شهرت و یا موقعیت خاصی دست یابد. سرقت ادبی، در قانون مطبوعات، به عنوان قانون خاص، قابلتعقیب کیفری و بر اساس قانون مجازات اسلامی، قابل مجازات است. در این مقاله، به بررسی پرونده های شکایت فیلم نامه هایایرانی در زمینه سرقت یا استخراج بدون مجوز می پردازیم.

Keywords:

سرقت ادبی , فیلمنامه , سینما , ایران