آثار عوامل نوظهور بر خودکشی و روش های پیشگیری بر اساس روانشناسی جنایی

این مقاله در پی بررسی آثار عوامل نوظهور بر خودکشی و روش های پیشگیری بر اساس روانشناسی جناییمی باشد، خودکشی یکی از معضلات عمده روانی- اجتماعی دنیای معاصر است که توجه بسیاری ازاندیشمندانصاحب نظران علوم مختلف از جمله متخصصین علوم اجتماعی را به خود معطوف نموده است. پدیده خودکشی بهعنوان آسیبی زیستی، روانی و اجتماعی پدیده ای کهن و معضلی است که گریبان گیر تمامی جوامع، اعم از توسعهیافته و عقب مانده یا در حال توسعه که هریک به نحوی منطبق با خصوصیات و ویژگی های آن جامعه ظهور و تجلیمی نماید عواملی که در بروز رفتارهای خودکشی بیشترین تاثیر را بر فرد می گذارد. انزوای اجتماعی است نظریههای روانشناسی، روانپزشکی و زیستی بر خلاف نظریه های جامعه شناسی که به علوم اجتماعی توجه دارد. در علتیابی رفتار های انسان به عوامل روانی و فردی توجه دارد، اما آنچه در تحقیقات مسلم شده این است که خودکشیپدیده ای است که عوامل متعدد فردی، اجتماعی در شکل گیری آن نقش دارد و عوامل مختلفی در جامعه بر روندعملیاتی شدن خودکشی تاثیر دارد. در حقوق کیفری خودکشی بعنوان جرم شناخته نشده است و قابل طرح و رسیدهگی در محاکم نخواهد بود، زیرا اعمال کیفر نسبت به خودکشی کننده واجد جنبه پیشگیری نیست. اما اخیرا مطابققانون مجازات جرایم رایانه ای معاونت در خودکشی به وسیله سیستم های رایانه ای و مخابراتی جرم بوده و دارایمجازات است.

Keywords:

خودکشی , روانشناشی جنایی , فضای مجازی , پیشگیری , مجازات