بررسی ارتباط پرخاشگری با سرسختی روانشناختی در بین مربیان و ناجیان استخرهای ورزشی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه پرخاشگری با سرسختی روانشناختی در بین مربیان و ناجیان استخرهای شهر تبریز بود. روش تحقیق: روش پژوهش توصیفی - همبستگی و از نوع کاربردی می باشد، که به صورت میدانی در بین مربیان و ناجیان استخرهای انجام شده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی استاندار پرخاشگری باس و پری و پرسشنامه ی استاندار سرسختی روانشناختی اهواز استفاده شد است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش های آماری ضریب همبستگی و تی مستقل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش مربیان و ناجیان استخرهای شهر تبریز بود، که نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد رابطه منفی معنی داری بین پرخاشگری و سرسختی روانشناختی مربیان و ناجیان استخرها وجود دارد. همچنین بین سرسختی و خرده مقیاس های بدنی و خصومت همبستگی منفی وجود دارد که این رابطه در خرده مقیاس های خشم و کلامی مشاهده نشد. نتیجه گیری:  نتایج این پژوهش نیز نشان می دهد با توجه به اینکه سرسختی روانشناختی توانایی افراد را برای کنترل موقعیت، کنترل رفتارهای خود، تعهد به وظایف و رویایی با پیشامدها، بیشتر می کند. بنابراین سرسختی روانشناختی به عنوان یک منبع مقاومت درونی می تواند تاثیرات منفی پرخاشگری را کاهش دهد.

Keywords:

پرخاشگری , سرسختی - مربیان , ناجیان-