بررسی فراوانی آمنوره ناشی از شیمی درمانی در بیماران غیر یائسه مبتلا به سرطان پستان در بیمارستان آیت ا... روحانی بابل

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 555

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOGI-24-3_001

تاریخ نمایه سازی: 20 تیر 1400

Abstract:

مقدمه: سرطان پستان، شایع ترین سرطان زنان در تمام دنیاست. یکی از عوارض دیررس و طولانی مدت رژیم های شیمی درمانی که در درمان این بیماران استفاده می شود، آمنوره ناشی از کموتراپی (CIA) می باشد. تحقیقات نشان داده اند که CIA باعث بهبود پیش آگهی در بیماران مبتلا به سرطان پستان با رسپتور استروژن مثبت می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی CIA در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر بر روی ۹۶ از بیماران غیر یائسه زیر ۵۰ سال که در طی سال های ۹۴-۱۳۸۸ در بیمارستان آیت الله روحانی بابل به علت آدنوکارسینوم پستان تحت شیمی درمانی قرار گرفتند، انجام شد. رژیم شیمی درمانی شامل ۶ دوره آدریامایسین و اندوکسان (AC) هر ۲ هفته یا ۴ دوره AC و ۴ دوره تاکسان بود. اطلاعات دموگرافیک بیماران، زمان های قطع و برگشت قاعدگی، رژیم شیمی درمانی، اندازه تومور و تعداد غدد لنفاوی درگیر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخت جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های آماری کای اسکوئر و تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه ۳۶ نفر از بیماران (۵/۳۷%) سن کمتر و یا مساوی ۴۰ سال و ۶۰ نفر (۵/۶۲%) بین ۵۰-۴۰ سال داشتند. ۵۸ بیمار (۴/۶۰%) دچار CIA شدند. ۴۴ نفر (۳/۷۳%) از بیماران بین ۵۰-۴۰ سال و ۱۴ نفر (۳۸%) از بیماران کمتر از ۴۰ سال دچار CIA شدند (۰۰۱/۰=p). CIA در رژیم AC ۶۱% و در رژیم AC و تاکسان ۵/۵۹% بود (۸۷/۰=p). نتیجه گیری: آمنوره ناشی از شیمی درمانی شایع است و در سن بالای ۴۰ سال بسیار شایع تر می باشد. همچنین اضافه کردن تاکسان به رژیم AC موجب افزایش CIA نمی شود.

Authors

محمد رعنایی

دانشیار گروه پاتولوژی، واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آیت الله روحانی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران

محسن وکیلی صادقی

استادیار گروه هماتولوژی و مدیکال انکولوژی، مرکز تحقیقات سرطان، پژوهشکده سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.

محمد حسین تقوایی

پزشک عمومی، واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آیت الله روحانی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Keihanian SH, Fotokian Z, Ghaffari F, Vahdani M, Shirinkam F, ...
  • Tao Z, Shi A, Lu C, Song T, Zhang Z, ...
  • Anders CK, Johnson R, Litton J, Phillips M, Bleyer A. ...
  • Mousavi SM, Montazeri A, Mohagheghi MA, Jarrahi AM, Harirchi I, ...
  • Pourali L, Kermani AT, Ghavamnasiri MR, Khoshroo F, Hosseini S, ...
  • Pérez-Fidalgo JA, Roselló S, García-Garré E, Jordá E, Martín-Martorell P, ...
  • Zhou Q, Yin W, Du Y, Shen Z, Lu J. ...
  • Okanami Y, Ito Y, Watanabe C, Iijima K, Iwase T, ...
  • Liem GS, Mo FK, Pang E, Suen JJ, Tang NL, ...
  • Kil WJ, Do Ahn S, Shin SS, Lee SW, Choi ...
  • Zavos A, Valachis A. Risk of chemotherapy-induced amenorrhea in patients ...
  • Tham YL, Sexton K, Weiss H, Elledge R, Friedman LC, ...
  • نمایش کامل مراجع