بررسی بخشی از مستندات نقلی مدعیان سهو النبی (ص)

مراتب عصمت انبیاء، محل اختلاف بین علمای فرق اسلامی است. از ای نرو در این نوشتار، این مسئلهمورد بررسی قرار گرفته که آیا پیامبران؟عهم؟ به هنگام عمل به احکام شرعی و در امور عادی و زندگی شخصیاز سهو و نسیان به دور و در امان بود هاند یا خیر؟ در این مسئله، علمای اسلامی بر سه دست هاند: الف. تمامیعلمای اهل سنت که به استناد آیات و روایات متعدد موافق سهو النبی هستند؛ ب. معدودی از علمایشیعه که به استناد روایات سهو در تعداد رکعات نماز، موافق سهو النبی هستند؛ ج. اکثریت علمای شیعهکه مخالف سهوالنبی هستند. در این پژوهش، از مستندات مرتبط با موضوع، آیات ۶۸ انعام و ۴۲ یوسفو از احادیث، روایات مربوط به سهو در تعداد رکعات نماز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی نشانمیدهد که آیات مورد استناد، هیچ دلالتی بر سهو و نسیان پیامبر ا کرم (ص) ندارند. ظاهر روایات امامیهعلی رغم اعتبار به لحاظ سندی، به لحاظ دلالتی با ادله محکم عقلی و نقلی در تعارض بوده و حمل بر تقیهمی شوند. روایات اهل سنت نیز علاوه بر داشتن ارسال سند در موارد متعدد، از اشکالات محتوایی زیادیبرخوردارند؛ بنابراین این روایات نیز توان اثبات سهوالنبی را ندارند.

Keywords:

سهو , عصمت , قرآن , انبیا , احادیث , فریقین