بازخوانی آموزه های عرفانی و تصوف اسلامی همسو با شریعت در گفتمان جامعه تیموری

تصوف اسلامی آمیخته با عرفان اسلامی است. اگرچه نظرات گوناگونی پیرامون ریشه های تصوف و عرفان طرح شده و برخی اسلام را بستر مناسبی برای رشد اندیشه های عرفانی نمی یافتند. حال آنکه ریشه و سرچشمه تصوف و عرفان اسلامی در کتاب و سنت یعنی آیات الاهی و سیره نبوی نهفته است. در دوره تیموری به دلیل شرایط حاکم بر جامعه و خوانشی نو از آموزه های عرفانی همسو با شریعت، گفتمانی در جامعه شکل گرفت که درخشش و شکوفایی جامعه را در زمینه های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی در پی داشت. هدف از این پژوهش بازخوانی گفتمان جامعه برآمده از آموزه های عرفانی در دوره تیموری است و به این پرسشهای پاسخ می دهد که آموزه های عرفانی چه نقشی در شکل گیری گفتمان جامعه تیموری داشتند؟ بازتاب این آموزه ها در جامعه چگونه بود؟ این پژوهش به روش تاریخی-تحلیلی صورت گرفته و گردآوری داده ها نیز به روش فیش برداری و کتابخانه ای است. در خوانشی که بزرگان طریقت نقشبندیه از آموزه های عرفانی داشتند پیروان طریقت به جای گوشه نشینی، خلوت گزینی، دریوزگی و ترک دنیا به داشتن پیشه و کار و حضور فعال در جامعه تشویق شدند و این نگرش در نهایت شکوفایی جامعه و شکل گیری نگاهی مثبت به ثروت و قدرت را در پی داشت.

Keywords:

تصوف و عرفان اسلامی , آموزه های عرفانی , نقشبندیه , دوره تیموری.