بررسی رابطه بین آخرت نگری و مسئولیت پذیری با سلامت روان دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین آخرت نگری و مسئولیت پذیری با سلامت روان دانش آموزان می باشد. روشپژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر نیشابور درسال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ بود. نمونه مورد بررسی در این پژوهش ۱۲۲ دانش آموز بودند، که به روش خوشه ای دومرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش متغیرها در این پژوهش شامل مقیاس آخرت نگری ابراهیمی و بهرامی احسان(۱۹۳۱)، پرسشنامه مسئولیت پذیری نوجوانان نعمتی (۱۹۳۱) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) می باشد. در اینپژوهش جهت تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بینمتغیرهای آخرت نگری و مسئولیت پذیری با سلامت روان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که ازبین متغیر های پیش بین آخرت نگری و مسئولیت پذیری، متغیر مسئولیت پذیری می تواند به طور معناداری نقش پیشبینی کنندگی را برای سلامت روان ایفا کند.

Keywords:

آخرت نگری , مسئولیت پذیری , سلامت روان , دانش آموزان