افزایش برد شبکه های محلی بی سیم در شبکه های اقتضایی پروازی

در فرآیندهای فرماندهی و کنترل صحنه های نبرد عملیاتی یا حوادث غیرمترقبه که استفاده از نیروی انسانی یا وسایل نقلیه دشوار است، شبکه های اقتضایی و فاقد زیرساخت، از نظر زمان و هزینه ی راه اندازی، انتخابی کارآمد هستند. از میان انواع شبکه های اقتضایی، شبکه های اقتضایی پروازی با توجه به کیفیت بالاتر لینک های بین گره ها با توجه به عدم وجود موانع بین گره ها، برای کاربردهای با الزامات پهنای باند زیاد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای انتخاب تنظیمات بهینه و در نتیجه رسیدن به عملکرد مطلوب در این شبکه ها، به پروتکل ها و مدل های دقیقی نیاز است. در این مقاله، استانداردهای در دسترس برای بکارگیری در شبکه های بی سیم مبتنی بر گره های پروازی با کاربردهای با الزامات پهنای باند زیاد همچون انتقال تصویر بهنگام مورد بررسی قرار گرفته است. نشان داده شده است که افزایش تعداد گره های میانی و کم کردن فاصله ی فیزیکی بین آنها که منجر به قرار گرفتن چند گره در محدوده ی ارسال مستقیم یکدیگر می شود، بطور همزمان باعث بهبود عملکرد شبکه هم از نظر متوسط تاخیر انتقال و هم از نظر قابلیت اطمینان شبکه از طریق ایجاد مسیرهای کمکی با بکارگیری گره های رله می شود. همچنین، مسیرهای کمکی ایجاد شده باعث افزایش نسبت بسته های دریافتی در شبکه می شود

Keywords:

شبکه های اقتضایی پروازی , شبکه های محلی بی سیم , پروتکل های مسیریابی , ارزیابی عملکرد