تاثیر پرایمینگ و فرسودگی بر روی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بذرلوبیا رقم صدری(.Phaseolus Vulgaris (L

به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی (پیری تسریع شده) بر روی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه لوبیا آزمایشی در محیط کاغذ صافی، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا۰ تصادفی با ۳ تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۹اجرا گردید. تیمارها شامل فرسودگی (شاهد بدون فرسودگی، ۸۸ و ۷۸ درصد جوانه زنی) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو پرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین و اسید سالیسیلیک) بود. در این آزمایش جهت بررسی اثر پتانسیل آب بر روند جذب آب به وسیله بذر لوبیا از آب مقطر به عنوان آب با پتانسیل صفر استفاده شد. اندازه گیری وزن بذرهای تیمارشده هر ۱۵ دقیقه، ۴۵ دقیقه، ۱:۳۰ دقیقه و... به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۲۵ درجه ی سانتیگراد ادامه یافت. نتایج نشان داد که فرسودگی میانگین مدت زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، ضریب جوانهزنی، شاخص وزنی بنیه گیاهچه، شاخص طولی بنیه گیاهچه، طول گیاهچه و فیتین و جذب آب بذر را کاهش و سرعت جوانه زنی روزانه و ضریب آلومتری را افزایش داد. ولی پرایمینگ سبب کاهش تاثیر فرسودگی و بهبود صفات گردید. در کل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف لوبیا شد و از این تیمارمیتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد.

Keywords:

اسیدسالیسیلیک , پرایمینگ , جیبرلین جذب آب و فرسودگی.