اثر تیمارهای مدیریتی و گیاهان پوششی برجمعیت علف های هرز و عملکرد دو رقم گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.)
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 13، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 231
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-13-1_008
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400
Abstract:
علفهای هرز یکی از عمدهترین عوامل کاهنده در تولید گوجه فرنگی محسوب میشوند. گیاهان پوششی از طریق چندین خصوصیت مانع جوانهزنی و کاهش سبز شدن و استقرار علفهای هرز میشوند. هدف از این مطالعه ارزیابی کنترل علفهای هرز با استفاده از گونههای مختلف پوششی زمستانه در تولید گوجه فرنگی بود. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه صبوری واقع در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ انجام شد. عامل اصلی شامل چهار گیاه پوششی زمستانه ]خلر (Lathyrus sativus)، ماشک گل خوشهای (Vicia villosa)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) و چاودار (Secale cereale)[، آبیاری (خاکورزی بدون گیاه پوششی) و شاهد (خاکورزی بدون آبیاری پاییزه) و عامل فرعی دو رقم گوجه فرنگی (۸۳۲۰ و ۶۵۱۵ از شرکت فلات) بود. گیاهان پوششی زمستانه در بهار به خاک برگردانیده شدند. صفات مورد مطالعه شامل تراکم نسبی، تراکم و وزن خشک علفهای هرز در واحد سطح (در سه مرحله شامل ۳۰ روز پس کاشت، ۵۰ روز پس از کاشت و پیش از برداشت) و تعداد و عملکرد میوه و شاخص بریکس گوجه فرنگی در سه چین بود. نتایج نشان داد که دامنه کنترل گونههای علف هرز در بین گونههای پوششی زمستانه مختلف بود. کمترین تراکم و وزن خشک علفهای هرز برای ماشک گل خوشهای و چاودار مشاهده شد و بیشترین میزان به شاهد اختصاص داشت. ماشک گل خوشهای و چاودار گونههای آللوپاتیکی با کارایی بالاتری در کنترل علفهای هرز دو لپه در مقایسه با گونههای تک لپه هستند. اثر ساده و متقابل گیاهان پوششی زمستانه و رقم بر تعداد میوه و عملکرد میوه و شاخص بریکس گوجه فرنگی معنیدار بود. بالاترین عملکرد در چینهای اول، دوم و سوم در تیمار ماشک گلخوشهای (به ترتیب با ۹۸/۵۷۶۰، ۲۸۹۶ و ۵۱/۱۵۶۳ گرم بر مترمربع) به دست آمد و کمترین میزان به شاهد (به ترتیب با ۳۲/۴۱۵۶، ۶۵/۱۷۴۲ و ۹۰/۶۰۰ گرم بر مترمربع) اختصاص داشت. عملکرد کل رقم ۶۵۱۵ نسبت به رقم ۸۳۲۰ برابر با ۱۵ درصد بالاتر بود. بیشترین و کمترین تعداد میوه در چینهای اول، دوم و سوم به ترتیب برای تیمار ماشک گلخوشهای (به ترتیب با ۳۱/۷۵، ۸۷/۳۷ و ۳۸/۲۲ میوه بر مترمربع) و شاهد (به ترتیب با ۳۳/۵۴، ۷۸/۲۲ و ۸۵/۸ میوه بر مترمربع) مشاهده شد. شاخص بریکس رقم ۸۳۲۰ بالاتر از رقم ۶۵۱۵ بود. به طور کلی جمعیت علف هرز یکساله، دو ساله و چند ساله تحت تاثیر گونههای پوششی زمستانه قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان میدهد که گونههای پوششی زمستانه میتواند به طور موثری در مدیریت تلفیقی علفهای هرز برای کاهش آلودگی علفهای هرز در تولید گوجه فرنگی مدنظر قرار گیرند.
Keywords:
Authors
بیژن صبوری
اکولوژیک گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
سرور خرم دل
گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
علیرضا کوچکی
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
هدی لطیفی
رشته بوم شناسی زراعی گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :