بررسی سنجش میزان تاب آوری اجتماعی فضای شهری (مطالعه موردی: منطقه ۱۲ تهران)

یکی از راهبردهای بین المللی سازمان ملل متحد، برای کاهش بلایا، ایجاد تاب آوری جوامع در برابر سوانح طبیعی و انسانی است. در همین راستا، تحقیق حاضر، به بررسی سنجش میزان تاب آوری اجتماعی فضای شهری در منطقه ۱۲ شهر تهران می پردازد. روش گردآوری اطلاعات بر اساس هدف، از نوع کاربردی، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به شناسایی شاخص ها و عوامل موثر بر مولفه تاب آوری اجتماعی پرداخته می شود. در نتیجه بررسی ها شناسایی بهترین و ارزان ترین راه حل برای بهبود اوضاع جامعه شهری، بررسی عوامل سیلاب در یک منطقه کوچک است که نتیجه مسائل مدیریتی در تاب آوری بسیار حائز اهمیت است. و اینکه تاب آوری اجتماعی به ۷ قسمت تقسیم می شود که با این هفت حوزه می توان تاب آوری اجتماعی را تقویت نمود.

Keywords:

فضای شهری , تاب آوری اجتماعی , منطقه ۱۲ , تاب آوری