مقاوم سازی سازه های قاب خمشی فولادی در برابر خرابی پیشرونده با رویکرد تقویت تیرهای پیرامونی

رویکردهای مختلفی برای تحلیل خرابی پیشرونده وجود دارد. رویکردهایی نظیر طراحی مستقیم و طراحی غیر مستقیم و روشهایی نظیر مقاومت موضعی ویژه و مسیر جایگزین . در این پژوهش از رویکرد طراحی مستقیم و روش مسیرجایگزین استفاده شده است. در روش مسیرجایگزین یک عضو میتواند حذف شود اما رویکرد طراحی تلاش دارد که با فراهم آوردن مسیرهایی برای سازه، بارها را به صورت موثری باز توزیع نماید و از گسیختگی یا خرابی بیشتر جلوگیری کند. معمولا سازه های طراحی شده به وسیله آیین نامه های داخلی، مقاومت خوبی در برابر خرابی پیرونده دارند، اما در بعضی از مواردو با حاکمیت شرایطی خاص، ممکن است سازه طراحی شده در برابر خرابی پیشرونده مقاوم نباشد. در این شرایط رویکردهای مختلفی برای تقویت این سازه ها اتخاذ می شود. یکی از این رویکردها تقویت تیرهای طبقات بالایی است که باعث افزایش ضریب بار خرابی پیشرونده و به تبع آن مقاومت در برابر خرابی پیشرونده میشود. در این تحقیق ابتدا سازه ای ۷ طبقه فلزی با سیستم قاب خمشی طراحی شده است، سپس با اعمال سناریوهای مختلف حذف ستون و تحلیل خرابی پیشرونده، ضعف این سازه در این زمینه محرز میشود و نتایج ثبت میگردد. در پایان با اعمال بارگذاری پوش آور بر سازه تقویت شده، و مقایسه نتایج با آنالیز پوش آور سازه تقویت نشده، تاثیر این مقاوم سازی بر عملکرد لرزه ای سازه بررسی شده میگردد. در تحلیل خرابی پیشرونده سازه در حالت عادی تا ضریب بار ۰.۸۳ را تحمل کرده و سازه عملکردی قابل قبول دارد به عبارتی دیگر مفاصل پلاستیک حد cp را رد نکرده و در حالت ls به سر میبرد. در حالت حذف ستون در طبقات بالایی به دلیل کاهش مسیرهای انقال بار سازه عملکرد ضعیف تری را از خود نشان میدهد. با تقویت تیرهای طبقه ی بالا به وسیله ارتفاع جان، مشخص شد که سازه مقاومت بهتری را نشان میدهد.

مقاوم سازی سازه های قاب خمشی فولادی در برابر خرابی پیشرونده با رویکرد تقویت تیرهای پیرامونی Keywords:

سازه فولادی , قاب خمشی , خرابی پیشرونده , حذف ستون , آنالیز push down , مقاوم سازی , روش تحلیل مستقیم