واکاوی تاثیر الگوهای منطق فازی بر افزایش حس رضایتمندی معلولین جسمی حرکتی درمجتمع های عمومی شهری

معلولیت پدیده ای است اجتماعی و بخش جدایی ناشدنی از زندگی بشری که افراد در طول دوران زندگی خود به دلیل بیماری و حوادث یا بالا رفتن سن ممکن است آن را تجربه کنند عمده معلولین یا افراد کم توان از نظر جسمی -حرکتی به علت عدم رعایت اصول مناسب سازی در بسیاری از اماکن و فضاهای عمومی حضور شایسته و پر رنگی در جامعه متناسب با توانمندی های خود نداشته و این امر درحال تبدیل شدن به یک بحران جدی می باشد. عدم حضور این افراد در جامعه خود زمینه ساز بیماری روحی روانی و افزایش بیماریهای جسمی آنان شده است و عدم شرکت این افراد در مسائل اجتماعی خود متحمل هزینه های اقتصادی بر بدنه جامعه است. با توجه به موارد فوق حضور تکنولوزی های جدید براساس منطق و نظریه فازی امری ضروری به نظر میرسد. که می توان زمینه ساز ایجاد یک معماری خودالتیامی که آن را سیستم سرویس گرا هم میتوان نامید در نظر گرفت که از سیستم های نرم افزاری خود تطبقی استفاده میکند و یا یک سیستم خود تطبقی در نظر گرفت که بدونه دخالت کاربر بتواند بر روی مدیریت معماری, عملکرد, کارایی و ایجاد استاندارد متنوع برای خود تصمیم گیری کند. در روش تحقیق حاضر با نگاه عمیق به زندگی یک شخص یا یک جامعه با موقعیت خاص میتوانیم به موارد و اتفاقات حاضر در زندگی آنان دست یابیم که اصطلاحا به این روش کیفی گفته می شود که خود دارای روش های مختلف میباشد. دراین پژوهش ما قصد داریم با بررسی اسناد پژهشگران و با جمع آوری و تجزیه و تحلیل آن اسناد و مدارکی که مربوط به رویدادهای روزمره این افراد و جمع بندی آن موارد ارزش و باورهای این قشر از جامعه هدف به تصویر بکشیم.

Keywords:

منطق فازی , حس رضایتمندی , معلولین جسمی حرکتی , مجتمع عمومی شهر.