شناسایی عوامل کلیدی در بازآفرینی محور فوقانی تونل قطار تهران - تبریز

شهرنشینی در کشورهای رو به پیشرفت با افزایش تعداد و اندازه ی شهرها و جمعیت پذیری سریع آنها، موجب شکل گیری حومه ها در پیرامون شهرها شده است. ویژگی این محلات که با توسعه سریع در اطراف و حاشیه شهر ها شکل می گیرند، وجود مساکن با کیفیت پایین ، فقدان زیرساخت ها می باشد. به دلیل رشد شتاب زده شهر تهران به تدریج برخی از کاربری ها و شریان های عمده که خارج از محدوده اصلی شهر واقع بوده اند، داخل شهر قرار می گیرند.ممکن است این اراضی بلااستفاده ،متروک و یا دارای آلودگی های محیطی باشند.بنابراین نمی توان بدون مداخله از این اراضی استفاده کرد. محدوده پیرامون راه آهن تهران تبریز، از آبادی های قدیمی اطراف تهران بوده اند که به تدریج - به محدوده شهر اضافه شده است که بدلیل مشکلات متعدد نیازمند مداخله می باشد. در این مقاله بازآفرینی شهری به عنوان رویکرد متاخر و جامع جهت ساماندهی و بهسازی این محدوده مورد مطالعه در نظر گرفته شده است.روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - تحلیلی می باشد. رویکرد این پروژه بازآفرینی شهری بوده که دارای ابعاد کالبدی ، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی می باشد و در انتها راهکارهایی در قالب این چهار محور جهت بازآفرینی این محدوده ارائه شده است.

Keywords:

بازآفرینی شهری , پیاده راه , محور قطار تهران- تبریز