جایگاه نشانه ها در عناصر توسعه فیزیکی شهرها با نگرش سیستمی

از آنجایی که توجه بیش ازحد به توسعه ی فیزیکی شهری پایدار بعنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه ی شهری ،حاکی از اهمیت این موضوع به عملکرد در دیدگاه مدرن بسیاری از وجوه ادراکی فضاهای معماری در تقویت جبهه های فرهنگی ، اجتماعی و کالبدی شهردارد و یکی ازموارد مهم فرایند شهرنشینی گسترش فیزیکی شهرها می باشد.بنابراین بررسی عوامل معناساز راهی موثر در القای احساس آشنایی نسبت به فضای معماری و توسعه فیزیکی شهرها است و استفاده از اصول علم نشانه شناسی با نگرش سیستمی از بهترین راهکارها در بررسی چگونگی معنا دهی به فضاهای شهری به شمار می رود. انسان با نیروی فهم ،قادر به تفسیر جهان است . از طریق درک و تحلیل نشانه های شهر و فهم موجودیت این نشانه ها و شناخت هویت شان ، می توان به فهمی معتبر از شهر ، دست یافت . نشانه های شهر ،هر یک به مثابه زبانی گویا می باشند که ماهیت شهر را آشکار می کنند .بنابراین بررسی عوامل نشانگی در وجوه مختلف کاربردی ، ساختاری و معنایی را بطور همزمان در شکل دهی معماری شهری در نظر می گیرند . این تحقیق به بررسی نقش نشانه ها در اداراک مفاهیم معنایی و نقش آن بر عناصرموثر توسعه ی فیزیکی شهرها با نگرش سیستمی و سود جستن از آن بعنوان ابزاری در توسعه ی شهری پویا ازدیدگاه نشانه و نگرش سیستمی در مبحث توسعه پایدار ،به مطالعه ماهیت نشانه ها در معماری و نحوه ادراک مفاهیم نشانه شناسانه پرداخته شده است.

Keywords:

نشانه , شهر , نگرش سیستمی , توسعه فیزیکی