بررسی مولفه های تاثیر گذار بر اجتماع پذیری مجتمع های مسکونی با رویکرد حفظ خلوت ( نمونه مورد مطالعه: مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد)

در مجموعه­های مسکونی ، تامین خلوت در دو بعد اصلی خود (یعنی حفظ حریم خانوادگی و حریم خصوصی) به عنوان مولفه­های موثر در تامین امنیت و آرامش ساکنان، در اولویت قرار دارد. در حقیقت نگرش افراد به خلوت، بخشی از فرایند اجتماعی شدن آنهاست و به منظور تثبیت روابط اجتماعی باید به خلوت افراد و گروه­ها در عرصه عمومی توجه شود. ایجاد تعادل میان خلوت و تعامل اجتماعی امری ضروری است و باید با توجه به ارزش­های فرهنگی هر جامعه­ای بررسی شود. هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی و اولویت­بندی شاخص­های تاثیر­گذار خلوت بر تعاملات اجتماعی در مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد است. روش انجام پژوهش "توصیفی_تحلیلی" است و برای شناسایی مولفه­های خلوت موثر بر تعاملات اجتماعی از روش اسنادی و کتابخانه­ای استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر ساکنان مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد است. حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول کوکران ۳۲۲ نفر است. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزارهای SPSS و PLS استفاده گردید. برای بررسی مدل پژوهش و ارزیابی اعتبار پرسشنامه از تحلیل عاملی تاییدی، برای مقایسه میانگین­ها از آزمون تی تک نمونه­ای و برای رتبه­بندی مولفه­ها از آزمون رتبه­بندی فریدمن استفاده شده است. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که مولفه­های قلمروخواهی مانند فواصل میان فردی، مشخصات فیزیکی، قلمروهای فضایی و حریم سمعی و بصری به عنوان متغیرهای تاثیر­گذار بر تعاملات اجتماعی در مجتمع مسکونی ششصد دستگاه با رویکردی به حفظ خلوت هستند. یافته­های آزمون تی تک نمونه جامعه آماری نشان داد میانگین تمامی مولفه­ها و زیرمولفه­ها بالاتر از مقدار متوسط به دست آمده و تمامی مولفه­ها و شاخص­های تعیین شده دارای تاثیر نسبتا زیادی بر تعاملات اجتماعی هستند(۰۵/۰>p). میانگین مولفه فواصل میان فردی برابر با ۴.۴۸، مرز و قلمرو برابر با ۴.۳۸، مشخصات کالبدی برابر با ۴.۱۲ و حریم سمعی بصری برابر با ۴.۰۶ هستند.  نتایج آزمون رتبه­بندی فریدمن همچنین نشان داد که مولفه­های مرز و قلمرو و فواصل میان فردی دارای بیشترین میانگین رتبه و در نتیجه بیشترین تاثیر را بر تعاملات اجتماعی دارند . همچنین در میان زیرمولفه­ها، انعطاف­پذیری کالبدی، همگنی اجتماعی و انعطاف­پذیری میان فردی دارای بالاترین میانگین رتبه و بیشترین تاثیر بر تعاملات اجتماعی هستند.

بررسی مولفه های تاثیر گذار بر اجتماع پذیری مجتمع های مسکونی با رویکرد حفظ خلوت ( نمونه مورد مطالعه: مجتمع مسکونی ششصد دستگاه مشهد) Keywords:

مسکن , مجتمع مسکونی , خلوت , قلمرو , تعامل اجتماعی , مجتمع مسکونی ششصد دستگاه