ارائه مدل تعاملی شاخص های ارزیابی عملکرد در صنعت بانکداری (موردمطالعه: بانک رفاه)

با افزایش رقابت در سیستم بانکداری ایران، بانک ها باید همواره عملکرد خود را ارزیابی کنند و با استفاده از مدل های مناسب به رتبه بندی و مقایسه عملکردی خود بپردازند. هدف از این پژوهش، شناسایی روابط تعاملی میان شاخص های ارزیابی عملکرد می­باشد؛ زیرا در دنیای واقعی نمی توان علل و عوامل تاثیرگذار بر بروز یک پدیده را فارغ از تاثیرات آن­ها بر یکدیگر، مستقل در نظر گرفت. این مطالعه مبتنی بر رویکردی آمیخته، در گام کیفی به دنبال شناسایی شاخص­ها، مولفه­ها و ابعاد ارزیابی عملکرد در صنعت بانکداری است و در گام کمی با استفاده از دو روش مدل سازی ساختاری تفسیری و دیماتل فازی، به بررسی و تحلیل ساختار روابط میان ابعاد و مولفه­ها پرداخته است. در قسمت کیفی پژوهش، مبتنی بر داده­های گردآوری شده از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان حوزه بانکداری و روش تحلیل مضمون (تم) و نرم افزار مکس کیودا، شاخص­ها، مولفه­ها و ابعاد بومی، ارزیابی عملکرد در صنعت بانکداری متناسب با ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... این صنعت در کشور شناسایی گردید. با توجه به نتایج این بخش، مدل ارزیابی عملکرد در صنعت بانکداری کشور دربردارنده شش بعد اصلی می­باشد. این ابعاد شامل مدیریت ریسک، شاخص­های اقتصادی، محیط عملیاتی، ذی­نفعان داخلی و تولید و توسعه خدمات در کنار بعد آینده­نگری مبتنی بر موارد مستخرج و شناسایی شده از مصاحبه با خبرگان می­باشد. در قسمت کمی، نتایج روش مدل سازی ساختاری تفسیری نشان داد که دو بعد مدیریت ریسک و ذی نفعان داخلی در حیطه ارزیابی عملکرد در صنعت بانکداری بالاترین اهمیت را دارند. همچنین نتایج روش دیماتل فازی نشان داد که بعد مدیریت ریسک، تاثیرگذارترین و بعد شاخص های اقتصادی تاثیرپذیرترین ابعاد نسبت به سایر ابعاد می­باشند. 

Keywords:

عملکرد , ارزیابی عملکرد , صنعت بانکداری , مدل تعاملی , رویکرد آمیخته