اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن های هموباکس سی هشت (HOXC۸) و سی نه (HOXC۹) در بافت چربی موش های صحرایی نر نژاد ویستار
Publish place: Journal of Sport Physiology، Vol: 13، Issue: 49
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 366
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSP-13-49_001
تاریخ نمایه سازی: 19 مرداد 1400
Abstract:
پروتئین های هموباکس سی هشت(HOXC) و سی نه (HOXC۹) پروتئین هایی هستند که در نمو بافت چربی نقش دارند. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین استقامتی بر بیان ژن های هموباکس سی هشت و سی نه در بافت چربی سفید زیر پوستی بود. برای این منظور، ۱۶ موش (سن هشت نه هفته با میانگین وزن ۲۲۰ گرم) صحرایی نژاد ویستار به صورت تصادفی به دو گروه؛ ۱)کنترل (هشت سر) و ۲) تمرین استقامتی (هشت سر) تقسیم شدند. موش های گروه تمرینی، به مدت هشت هفته، هفته ای پنج جلسه، تحت تمرین استقامتی تداومی بر روی نوارگردان (با میانگین شدت ۲۵ متر در دقیقه و با میانگین مدت ۲۵ دقیقه) قرار گرفتند. برای اندازه گیری بیان نسبی ژن های هدف در بافت چربی زیرپوستی از روش ریل تایم (Real Time–PCR)استفاده شد. داده ها نشان داد که بیان نسبی ژن پروتئین غیر جفت کننده یک (UCP۱) در گروه استقامتی در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری بیشتر بود (P=۰.۰۱۸). با این حال، بیان نسبی ژن های هموباکس سی هشت و سی نه در گروه استقامتی در مقایسه با گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (P hoxc۹=۰.۳۶; Phoxc۹=۰.۵۲). یافته های این مطالعه نشان داد که تمرین استقامتی تغییری در بیان ژن های هموباکس سی هشت و سی نه در بافت چربی زیرپوستی ایجاد نمی کند؛ که احتمالا بیانگر این است که تمرین استقامتی مورد استفاده در این مطالعه، تغییری در ویژگی بافت چربی سفید از نظر قهوه ای شدن یا سفید شدن بافت چربی سفید، ایجاد نمی کند.
Keywords:
Authors
سعید دانش یار
استادیار، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)، بروجرد
محمدرضا کردی
استاد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران
سمانه افشاری
کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران
مهدی کدیور
دانشیار، گروه بیوشیمی، انستیتو پاستور ایران، تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :