بررسی تاثیر رویکرد آموزشی مبتنی بر مسئله ی باز-پاسخ بر توانایی حل مساله دانش آموزان پایه هفتم
Publish place: Journal of Training & Learning Researches، Vol: 16، Issue: 2
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 418
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TLR-16-2_002
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1400
Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رویکرد آموزشی مبتنی بر مسئله ی باز- پاسخ بر توانایی حل مساله دانش آموزان پایه هفتم، اجرا گردید. پژوهش با روش شبه آزمایشی و در مطالعه ای طولی طی دوره آموزشی پنج ماهه انجام گرفت. آزمودنی ها در قالب دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی از بین مدارس دخترانه منطقه باغبهادران، انتخاب شدند. گروه آزمایش، هر جلسه را با حل یک مسئله ی باز-پاسخ در سه مرحله ی؛ انفرادی، گروهی و کلاسی می گذراندند و گروه کنترل این زمان را را با کار بر روی مسائل مشابه کتاب درسی، سپری کردند. آزمون های تحلیل آماری (t گروه های مستقل و t گروه های وابسته) معناداری برتری عملکرد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون و نسبت به عملکرد قبلی خود در پیش آزمون را تایید کردند. گروه آزمایش علاوه بر کسب میانگین بالاتر در حل مسائل، راهبردهای متنوع تری را در پاسخ گویی ارائه داد. آزمون پایداری، پنج ماه بعد از پس آزمون برگزار و معناداری عملکرد بهتر گروه آزمایش را تایید کرد. به منظور بررسی نتایج به کارگیری مسائل باز-پاسخ، پاسخ های فردی و گروهی در هر جلسه ی گروه آزمایش جمع آوری و مشاهدات از رفتار فردی و گروهی دانش آموزان ثبت و تحلیل شد. مقایسه ی پاسخ های فردی و گروهی در هر جلسه، ایجاد فرصت هایی برای بروز و رفع بدفهمی ها، یادگیری های جدید هنگام مرور مطالب فراگرفته شده و ارتقا سطح کلامی برای بیان روابط ریاضی را نشان داد. نتایج نشان داد؛ آموزش مبتنی بر مسائل باز-پاسخ در کنار روش های سنتی یاددهی- یادگیری می تواند در پرورش توانایی حل مسئله اثرگذار باشد. قوت یافتن نقش دانش آموزان ضعیف و پذیرش مفید بودن و کاربرد ابزارهای ریاضی از جمله تعمیم، اثبات، تخمین و حدس آگاهانه از مقایسه ی پاسخ های فردی و گروهی، قابل استنباط بود.
Keywords:
Authors
فاطمه سلیمیان
کارشناس ارشد آموزش ریاضی و دبیر ریاضی آموزش و پرورش اصفهان، اصفهان، ایران.
ابراهیم ریحانی
دانشیار گروه ریاضی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.
احسان بهرامی
دانشیار گروه آمار دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :