ارزیابی شاخص های آسایش حرارتی و معماری همساز با اقلیم شهر تهران از منظر گردشگری

با توجه به اهمیت بهینه سازی مصرف انرژی و طراحی ساختمانی که هماهنگی بیشتری با محیط پیرامون خود دارد ، هر منطقه جغرافیایی ویژگی های خاصی را شامل می شود که به ما جهت دستیابیبه طرحی همساز با اقلیم آن منطقه یاری می رساند . هرچه ساختمان هماهنگی بهتری با محیط خود داشته باشد علاوه بر بهینه سازی مصرف انرژی باعث افزایش سطح آسایش و کیفیت زندگی افراد جامعه خواهد شد . هدف این مقاله ارزیابی شرایط اقلیمی شهر تهران در ایستگاه سینوپتیک دانشگاه تهران می باشد ، روش این تحقیق تحلیلی – توصیفی می باشد که بررسی داده های آماری بدست آمده از ایستگاه سینوپتیک ژئوفیزیک تهران و با استفاده از مدل های اولگی ، اوانز و شاخص اقلیم گردشگری TCI در یک دوره ۱۵ ساله از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۵ میلادی وهمچنین استفاده از نرم افزار تخصصی ارزیابی شاخص اقلیم گردشگری جهت ارایه الگویی برای بهینه سازی مصرف انرژی ، روشی است که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفته است . نتیجه این مقاله بررسی شاخص آسایش گردشگری در راستای معماری همساز با اقلیم شهر تهران جهت دستیابی به توسعه پایدار و ارائه راهکارهای همساز با اقلیم و بهینه سازی مصرف انرژی در راستای طراحی ساختمان می باشد .

Keywords:

شاخص اوانز , توسعه پایدار , شهر تهران , معماری همساز با اقلیم , گردشگری , شاخص اولگی