تاثیر همجواری «عناصر طبیعی» و «مهد کودک» بر رشد و یادگیری کودکان پیش از دبستان

امروزه با افزایش سرعت زندگی خانواده ها زمان زیادی از عمر روزانه کودکان در مهدکودک ها سپری می شود. این مراکز، مکانی هستند که کودک باید در آنجا رشد کند، آموزش ببیند و برای تعامل با اجتماع آماده شود. با توجه به کارکردهای مختلفی که بازی در شکل گیری شخصیت کودکان، رشد خلاقیت و آشنایی با مفاهیم مختلف دارد، لزوم توجه به فضاهای بازی آنها احساس می شود. همجواری فضای سبز طراحی شده و عناصر طبیعی در کنار ساختمان مهدکودک ها این امکان را می دهد تا در سایه امنیت مهد کودک، آموزش و رشد کودکان در محیط طبیعی میسر شود. با توجه به اینکه عمده ویژگی های شخصیتی انسان در سال های اولیه کودکی شکل می گیرد و با توجه به نقش محیط بر انسان، طراحی منظر مربوط به کودکان باید بر اساس مبانی نظری مبتنی بر ویژگی ها و نیاز های آنها، چگونگی ادراک آنها از منظر و با توجه به تاثیر محیط بر رشد همه جانبه کودکان صورت پذیرد. در این راستا خلاصه ای از نیازهای رشد کودک از منظر روانشناسی بررسی شده است. منظر کودکانه امکانات و عناصری را در اختیار طراحان قرار می دهد که بهره گیری درست از آنها کیفیت های ویژه ای را به محیط و رابطه کودک با آن می بخشد. کیفیت هایی مانند: امکان ارتباط جمعی، آسایش حرارتی، فعالیت بدنی، چالش برانگیزی و ... . مقایسه این کیفیت های حاصل شده با نیاز های کودک برای ارتباط با محیط، به تطابق آنها منتج می شود. علاوه بر آن راهکارهای پیشنهادی جهت افزایش تاثیرگذاری بر خلاقیت کودکان در مهدکودک ها ارائه می گردد.

Keywords:

کودک , منظر کودکانه , محیط طبیعی , کیفیت رشد