امکان سنجی ارزیابی آلاینده های هوای استان خوزستان براساس سنجنده های ماهواره ای

تاریخچه آلودگی هوا و مسائل مربوط به آن به قرون وسطی و حتی سال های قبل ازآن باز می گردد و امروزه هم یکی از قدیمی ترین، سخت ترین و مهم ترین مسائل شهرهای مدرن و امروزی، آلودگی هوا است که زندگی در کلانشهرها را با مشکل مواجه کرده است. استان خوزستان از جمله استان هایی است که به دلایل مختلفی نظیر استقرار صنایع وابسته به نفت و گاز مانند پالایشگاه های نفت، کارخانه های پتروشیمی، صنایع فولاد و ذوب آهن و ... دارای مشکل آلودگی هوا می باشد و عدم توجه اساسی و جدی به این معضل، موجب ظهور عوارض خطرناک و پیامدهای نامطلوب آلودگی هوا در این استان شده است. از این رو در این تحقیق، به منظور بررسی قابلیت سنجنده OMI در شناسایی و تعیین نقاط تمرکز گازهای آلاینده هوا و ارزیابی کیفیت هوای استان خوزستان، با استفاده از تصاویر ماهواره ای سنجنده OMI آلاینده های دی اکسید نیتروژن، دی اکسیدگوگرد، ازن و شاخص AOD در سطح استان خوزستان و در طول سال های ۲۰۰۸-۲۰۱۷ مورد ارزیابی قرار گرفته و همبستگی هرکدام از این آلاینده ها با زمان در دو سطح ۱ و ۵ درصد و روند تغییرات آنها در هر کاربری نیز مورد بررسی قرارگرفت.نتایج حاصل از بررسی ارتباط آلاینده ها با کاربری های مختلف زمین در استان خوزستان نشان داد که در طول دوره مطالعه شاخص AOD در کاربری پهنه های آبی، آلاینده دی اکسید نیتروژن، ازن و دی اکسیدگوگرد نیز در کاربری شهری بیشترین مقدار را داشته اند. همچنین نتایج حاصل از بررسی همبستگی نیز بیانگر آن است که شاخص AOD در طی دوره آماری مورد مطالعه، کاهش معنادار و روند نزولی داشته است. آلاینده های دی اکسیدنیتروژن، ازن و دی اکسیدگوگرد افزایش معنادار داشته و دارای روند صعودی بوده اند

Keywords:

آلودگی هوا , سنجنده OMI , خوزستان