بررسی رابطه بین خوش بینی تحصیلی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر راین

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خوش بینی تحصیلی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان شهر راین بوده است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آ»وزان پایه هشتم به تعداد ۱۱۳۵ نفر بودند. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان، شامل ۲۹۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (۲۰۰۲) و خوش بینی تحصیلی اسپننموران و همکاران (۲۰۱۳) می باشد. جهت تعیین پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید، که براین اساس ضریب پایایی پرسشنامه انگیزش تحصیلی ۰/۸۴ و خوش بینی تحصیلی ۰/۷۹ به دست آمد. داده اهی به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و رگرسیون گام به گام با نرم افزار SPSS ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد رابطه خطی معنی داری بین خوش بینی تحصیلی با انگیزش تحصیلی وجود دارد.

Keywords:

خوش بینی تحصیلی , انگیزش تحصیلی , دانش آموزان