اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و ساعات استفاده از اینترنت در پسران دبیرستانی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و ساعات استفاده از اینترنت در دانش آموزان مقطع دبیرستان دارای وابستگی به اینترنت شهر اهواز بود. روش کار: روش پژوهش از نوع آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر(۱۵ نفر گروه آزمایش، ۱۵ نفر گروه کنترل) از دانش آموزان دبیرستانی دارای وابستگی به اینترنت بود که به صورت نمونه گیری خوشه‎ای ‎چندمرحله‎ای ‎انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه کیفیت زندگی (کید اسکرین-۲۷)و پرسشنامه ساعات استفاده از اینترنت پاسخ دادند. برای تحلیل داده‎ها از روش تحلیل کوواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از تحلیل داده‎ها نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش کیفیت زندگی (p<۰/۰۰۱وF=۴۵/۸۲)و کاهش ساعات استفاده از اینترنت( P<۰/۰۰۱وF=۱۵۲/۴۳)دانش آموزان مقطع دبیرستان  گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. نتیجه گیری: در نتیجه می‎توان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با تکنیک‎های پذیرش و تعهد بر افزایش کیفیت زندگی و کاهش ساعات استفاده از اینترنت در دانش آموزان دبیرستانی دارای وابستگی به اینترنت موثر است.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , کیفیت زندگی , ساعات استفاده از اینترنت , وابستگی به اینترنت