تحلیل فیلم تعاملی بلک میرر: بندرسنچ براساس نظریه جهان های ممکن ماری لو رایان

در حوزه آینده سینما، یکی از مهمترین بحث ها مربوط به تحول جایگاه مخاطب است. در فیلم های تعاملی، جایگاه مخاطبرسانه از تماشاگران منفعل به کنشگران فعال تغییر پیدا می کند. مخاطب باید در بزنگاه های قصه مشارکت کنند و روندروایت را مشخص کند و براساس انتخاب مخاطب پایان قصه، زمان نمایش فیلم تغییر می کند. اگرچه این دسته از فیلم هاهنوز شکل تجربی دارند اما به گفتگوی جدیدی در حوزه روایت شناسی شکل داده اند. موضوع این مقاله یکی از جدیدترینفیلم ها در این حوزه است. فیلم آینه سیاه: بندر استیج از موفق ترین فیلم های تعاملی در سال های اخیر است که توسطشرکت نت فلیکس در سال ۲۰۱۸ تولید شد. این فیلم که در ادامه سریال پرمخاطب آینه سیاه ساخته شده است، مخاطبانحین تماشای فیلم با شبکه ای از تصمیمات در بزنگاه های قصه مواجهه می شوند که روی سرنوشت شخصیت اصلی فیلمتاثیر دارد. این پژوهش با استفاده از نظریه جهان های ممکن بررسی می کند میان جهان های ممکن در متن فیلم با جهانمخاطبان نسخه تعاملی فیلم پخش شده از شبکه نتفلیکس چه رابطه ای وجود دارد. بدین منظور ابتدا الگوهای شکاف درمتن را به ۹ لایه تقسیم شد. منظور از شکاف در متن بخش های ناگفته، مبهم و چند پهلو از روایت است که مخاطب بایدفعالانه در مسیر قصه پر کند. سپس الگوهای شکاف در روایت شبکه پخش نتفلیکس با مخاطبان تحلیل شد. نتایج بررسینشان داد نوع تعامل و مشارکت مخاطب در این فیلم به نحوی است که تقابل امر حقیقی/غیرحقیقی در فضای ″بافتار″روایت در جهان واقعی و روایت های بالقوه نظام داستانی را درهم می شکند. تناقض کنایه آمیز اینجاست که مخاطب ازیک سو اعمال و انتخاب های شخصیت اصلی را تعیین می کند و روایت خود را از میان ممکن ها می سازد اما از سویدیگر در جهان واقعی سیستم پخش نتفلیکس براساس داده های واکنش مخاطبان الگوی کلان روایت زندگی آنها را کنترل می کند.