بررسی تاثیر خود انتخابی مسکونی بر موفقیت توسعه ی حمل و نقل محور

توسعه ی حمل و نقل محور با تاکید بر اختلاط کاربری ها، تراکم و ایجاد فضایی مناسب برای پیاده روی ،دوچرخه سواری و استفاده از حمل و نقل عمومی، در تلاش برای کاهش محبوبیت خودرو در جهان است. با این حال با توجه به تمام نتایج مثبت TOD، نتایج تحقیقات نشان می دهد که پیامدهای این پروژه ها می توانند متنوع باشند، که این امر نشان دهنده ی طیف گسترده ای از عوامل و روابط پیچیده ی بین آن هاست. استفاده ی ساکنان یک منطقه از خدمات TOD نقش خود انتخابی مسکونی را به چالش می کشد. اینکه افرادی که در این مکان ها سطح بالاتری از استفاده ی حمل و نقل عمومی دارند یک رابطه ی علی است یا خیر همواره مورد توجه محققان بوده است. خود انتخابی به تمایل فرد برای انتخاب یک محیط خاص با توجه به تواناییهای سفر ، نیازها و ترجیحات اشاره دارد. عدم توجه به خود انتخابی مسکونی پروژه های توسعه ی پایدار را با چالش جدی مواجه کرده است.مساله ای که سبب شد در دو دهه ی اخیر به طور جدی در تحقیقات مورد بررسی قرار بگیرد. ناهماهنگی مسکونی در اطراف امکانات توسعه ی پایدار که از آن به عنوان عدم تطابق ترجیحات افراد با محل سکونت فعلیشان یاد می شود سبب شده است محققان به عوامل موثر در موفقیت یا عدم موفقیت این امکان حمل و نقلی بپردازند. در این مقاله با بررسی دو مقاله ی این حوزه که از مهم ترین مقالات چند سال اخیر هستند نتایج مهمی از علل موفقیت یا عدم موفقیت TOD بررسی خواهد شد.

Keywords:

توسعه حمل و نقل محور (TOD) , خود انتخابی مسکونی , ناهماهنگی مسکونی , رفتارسفر