تحلیل موقعیت ایستگاه های اتوبوس با تلفیق روش تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS ( مطالعه موردی منطقه ۴ شهرداری تهران)

توزیع مکانی المان های شهری تاثیر مهمی بر توسعه پایدار شهرها در نواحی شهری دارد. مطالعه در مورد مکان یابی یک شبکه اتوبوسرانی شهری، به دلیل پیچیدگی های شبکه و ساختار مکانی ذاتی آن، نیازمند یک رویکرد مدون و جامع است. تحلیل مکانی محل های توقف اتوبوس، راهی سودمند در افزایش کیفیت سرویس دهی و در نتیجه افزایش کاربران آن است. رویکرد این تحقیق، استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در کنار تحلیل سلسله مراتبی ۸ پارامتر تاثیرگذار در مکان یابی ایستگاه اتوبوس شامل نزدیکی به فضای سبز، نزدیکی به مراکز آموزشی، نزدیکی به مراکز تجاری، نزدیکی به مراکز فرهنگی- تفریحی- ورزشی، نزدیکی به مترو، نزدیکی به پایانه های اتوبوس و تاکسی، تراکم جمعیت و شیب است. به منظور استقرار ایستگاه های اتوبوس و تعیین مکان مناسب برای هر ایستگاه، از تکنیک GIS و آنالیز مکانی استفاده شده است. رویکرد این تحقیق، دیدگاه قابل قبولی برای برنامه ریزان شهری به منظور طراحی بهینه زیرساخت های حمل و نقل فراهم کرده است.

Keywords:

ایستگاه اتوبوس , AHP , GIS