بررسی تطبیقی سیمای شهید در شعر پایداری اسد محمد قاسم و نصرالله مردانی

ادبیات پایداری، بخشی از ادبیات متعهد است. این ژانر ادبی، مردم را به ایستادگی در برابر هرگونه ظلم و ستمی فرا می خواند که جامعه را احیانا در بر می گیرد و از طرف دیگر به توصیف، بیان و شرح این مبارزه می پردازد. در دوران معاصر شاهد بارزتر شدن این نوع از ادبیات، در ایران و جهان عربی هستیم؛ چرا که تاثیر پدیده های اجتماعی از جمله انقلابها و جنگها و اشغال و استعمار بر اندیشه ادیب و آثار وی تاثیر گذار بوده است. موضوع شهادت و اکرام و پاسداشت شهید در آثار شاعران معاصر، اسد محمد قاسم و نصرالله مردانی بازتاب دارد. این بازتاب در جهت امیدبخشی به آینده در میان رزمندگان صورت گرفته است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، در صدد بررسی چگونگی بازتاب شهید و شهادت در شعر این دو شاعر و روش این دو شاعر در بکارگیری این مفهوم است. بخشی از نتایج حاصل از این پژوهش، حکایت از آن دارد که مسئله شهید و شهادت از اصلی ترین مضامین در اشعار این دو شاعر میباشد و هر کدام به نحوی از آن برای امیدبخشی به آینده بهره برده اند و می توان گفت: جنگ هشت ساله ی ایران و موضوع اشغال فلسطین هرکدام تاثیر بسزایی در شعر این دو شاعر گذاشته است. نصرالله مردانی بیشتر در قالب مدح حماسی و با لحنی امیدوارانه و اسد محمد قاسم نیز در جهت حفظ روحیه شهادت طلبی عمل کرده اند.

Keywords:

شعر مقاومت , شهید , شهادت طلبی , اسد محمد قاسم , نصرالله مردانی