تاثیر آبیاری تکمیلی بر جذب عناصر، روابط آبی و ارزیابی تحمل به خشکی در گلرنگ در شرایط اردبیل
Publish place: Environmental Stresses in Crop Sciences، Vol: 3، Issue: 2
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 188
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-3-2_003
تاریخ نمایه سازی: 31 شهریور 1400
Abstract:
به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی بر جذب عناصر، روابط آبی و ارزیابی تحمل به خشکی در گلرنگ، آزمایشی با چهار سطح آبیاری (بدون آبیاری، آبیاری در مرحله ظهور طبق، آبیاری در مرحله گلدهی و آبیاری در دو مرحله ظهور طبق و گلدهی ) و دو رقم و یک ژنوتیپ گلرنگ (ژیلا، محلی اصفهان و PI-۵۳۷۶۳۶) بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار درایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل در سال ۱۳۸۷ اجرا شد.در این مطالعه اثر سطوح آبیاری بر درصد پتاسیم برگ، محتوای رطوبت نسبی برگ، پتانسیل آب برگ و پایداری غشاء معنیدار شد. ارقام مورد مطالعه از نظر درصد سدیم، درصد پتاسیم، درصد کلسیم، پتانسیل آب و پایداری غشاء اختلاف معنیداری داشتند و اثر متقابل معنیداری بین آبیاری و رقم از لحاظ پتانسل آب برگ و پایداری غشاء مشاهده شد، به طوری که بیشترین پتانسیل آب (۰/۵۷- مگاپاسکال) و پایداری غشاء (۹۵/۳%) از آبیاری رقم ژیلا در مراحل ظهور طبق و گلدهی بدست آمد و بر اساس شاخص حساسیت به تنش (SSI) و شاخص تحمل (TOL)، ژنوتیپ PI-۵۳۷۶۳۶ و بر اساس شاخصهای تحمل به تنش (STI) و میانگین هندسی بهرهوری (GMP) رقم محلی اصفهان برتری داشتند، ولی با توجه به اینکه بهترین ارقام، ارقامی با عملکرد بالا در شرایط عادی و حداقل کاهش عملکرد در شرایط تنش است، رقم محلی اصفهان رقم مناسب در شرایط تنش خشکی بود.
Keywords:
Authors
ماشااله جباری اورنج
کارشناس ارشد زراعت، دانشگاه محقق اردبیلی
علی عبادی
هیات علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی