تبیین جامعه شناختی روابط جنسی آنومیک در ایران

رابطه جنسی «پیش از ازدواج» (آنومیک) در ایران در حال افزایش است و سیاست غالب، نادیده گرفتن آن است. پژوهش حاضر به دنبال کشف عوامل اجتماعی موثر، در بروز و شکل­گیری این روابط است. این تحقیق، یک پژوهش با رویکرد کیفی است. در این تحقیق با ۳۴ نفر از مردانی که این­گونه روابط را تجربه کرده­اند مصاحبه گردید. یافته­ها نشان می­دهند که مواردی چون احساس نیاز، حس کنجکاوی و کسب تجربه، شبکه روابط اجتماعی و گروه­های دوستی سوژه، بیکاری و شرایط اقتصادی، فشار فرهنگی، افزایش سن ازدواج، افزایش تکنولوژی­های ارتباطی نوین و پیدایش ارزش­های جدید فرهنگی در جامعه، از جمله مهم­ترین عوامل پیدایش و گسترش این روابط هستند. ساز و کار گرایش به این­گونه روابط، مکانیسمی پیچیده و چندمرحله­ای دارد. نیازها به سوژه برای ارضای آن­ها فشار وارد می­کنند. سوژه به دنبال راه­های مشروع و فرهنگی ارضای نیاز است. اگر راه­های فرهنگی و مشروع ارضای نیازها برای همه فراهم نباشد کسانی که به طور مشروع و قانونی نتوانند آن نیازها را برطرف کنند دچار آنومی می­شوند. در این مرحله، سوژه آنومیک، به دنبال راه­های فرهنگی جدید برای تامین نیازهای خود می­گردد. شیوه­های جدید فرهنگی، زمینه را برای شکل­گیری روابط پیش از ازدواج فراهم می­کنند.