تشخیص میزان آفلاتوکسین جذب شده بوسیله باکتری از طریق طراحی یک حسگر زیستی رنگ سنجی مبتنی بر نانوذرات طلا

از جایی که آلودگی مواد غذایی توسط آفلاتوکسین در دنیا بسیار رایج است و یافتن یک روش سم زدایی ایده آل بدون آنکه اثرات منفی بر روی موجودات و محیط زیست داشته باشد الزامی است. توکسین زدایی میکروبی یک روش امیدوار کننده برای کاهش سطح آفلاتوکسین در حد آستانه است.روش های سم زدایی مختلف(فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی) مورد مطالعه قرار گرفته است.نانوذرات طلابا خاصیت کاتالیزوری،مغناطیسی،نوری و الکتریکی خود ابزار قدرتمندی در آنالیز های تشخیصی به شمار می روند. از آنجایی که بعضی پروبیوتیک ها به واسطه دیواره سلولی خود قابلیت اتصال به آفلاتوکسین و کاهش میزان سم را نشان دادهاند، لذا هدف از این تحقیق شناسایی و بررسی اثر ضد آفلاتوکسینی Bacillus licheniformis بواسطه طراحی یک حسگر زیستی مبتنی بر نانوذرات طلای عامل دارشده با ژلاتین در یک محیط رقابتی با انزیم ژلاتیناز موجود در باکتری هاست. سویه مورد نظر درمحیط نوترینت براث کشت شد و بعد از انکوباسیون ۲۴ ساعته و اندازه گیری رقت باکتری ، به ۱میلی لیتر ازمحبط کشت حاوی باکتری میزان مشخصی از آفلاتوکسین B۱ با غلظت ؟؟؟ ۱۰۰۰ اضافه و بعد از ۲ساعت انکوباسیون،نمونه سانتریفیوژ شد ودرنهایت به مایع رویی جداسازی شده، نانوذرات طلای واجد ژلاتین جهت تشخیص حضور سم در محیط اضافه شد. در غلظت های مختلف آفلاتوکسین،تغییر رنگ محسوسی از قرمز تا ابی مشاهده شد. طیف سنجی UV-visible حاکی از کاهش قابل توجه سم در محیط بود و طبق نتایج بدست امده این سویه از باسیلوس توانایی قابل توجهی در کاهش میزان آفلاتوکسین را نشان داد

Keywords:

آفلاتوکسین B۱ , باکتری , رنگ سنجی , ژلاتین , نانوذرات طلا