تاثیر آموزش تنظیم شناختی هیجان بر نشانه های خشم کودکان پسر با اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی
Publish place: Quarterly Journal of Child Mental Health، Vol: 7، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 225
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHILD-7-3_025
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400
Abstract:
زمینه و هدف: با توجه به نتایج مطالعات مختلف حاکی از مشکلات خودتنظیمی هیجانی در کودکان با اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تنظیم شناختی هیجان بر نمره خشم کودکان پسر مبتلا به این اختلال انجام شد.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه ۴۰ نفر از کودکان با اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی ۱۲ ساله مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ بوده است که به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه به تصادف جایدهی شدند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و سپس افراد گروه آزمایش به مدت دوازده جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش تنظیم شناختی را دریافت کردند و بعد از پایان جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش شل=امل پرسشنامه سنجش والد کانرز (۱۹۷۰)، پرسشنامه حالت – صفت خشم اسپیلبرگر (۱۹۹۹) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داده است که آموزش تنظیم شناختی هیجان به طور معنادار موجب کاهش خشم کودکان پسر با اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی شده است F=۲۷۱/۸۳ , P>۰/۰۵))
نتیجه گیری: دانشآموزان با اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی در مهار هیجانات منف،ی مهارت چندانی ندارند. با آموزش تنظیم شناختی هیجان می توان جایگزینی هیجانات مثبت را تقویت کرد و این موضوع به کاهش خشم کودکان با اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی منجر میشود.
Keywords:
Cognitive emotion regulation , anger , Attention Deficit/ Hyperactivity Disorder (ADHD) , تنظیم شناختی هیجان , خشم , نارسایی توجه/ فزون کنشی
Authors
مرجان کاشانی
Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
پرویز عسگری
Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
فریبرز درتاج
Department of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Allamah Tabatabaei University, Tehran, Iran
پروین احتشام زاده
Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
زهرا افتخار
Department of Psychology, Ahvaz Branch, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :