بررسی میزان آگاهی و نگرش مردم نسبت به بازیافت مواد زائد جامد (مطالعه موردی : روستاهای شهرستان میناب)

تبلیغات مختلف از محصولات گوناگون به وسیله رسانه های جمعی، میل به مصرف گرایی را در روستاییان مانند شهرنشینان افزایش داده است. پیامد آن انباشت حجم قابل توجهی از مواد فسادناپذیر و در نتیجه آلودگی محیط زیست است. بنابراین نیاز است تا عناصر تشکیل دهنده و در عین حال دارای ارزش اقتصادی، جهت اجتناب از آلودگی محیط زیست و کاهش هزینه های جمع آوری، حمل و دفع، مورد بازیافت قرار گیرند. این پژوهش از نوع توصیفی - مقطعی و جامعه مورد مطالعه آن روستاهای شهرستان میناب می باشد. اطلاعات مورد نیاز جهت دستیابی به اهداف تحقیق، از 22 روستا که بر اساس تنوع جمعیت، دهستان های مختلف و کاربری های متفاوت به عنوان نمونه انتخاب شده بودند، از طریق نظرسنجی و تکمیل پرسشنامه جمع آوری و پردازش گردید. نتایج نشان می دهد که 40/1 درصد افراد، آگاهی مطلوب ، 38/2 درصد آگاهی متوسط و 21/7 درصد آگاهی ضعیف در رابطه با بازیافت زباله دارند. نگرش افراد نسبت به بازیافت زباله 60/7 درصد مطلوب ، 28/1 درصد متوسط و 11/2 درصد نامطلوب است. با افزایش سن میزان آگاهی افراد در رابطه با بازیافت زباله کاهش پیدا می کند ولی در بحث نگرش عکس این موضوع صادق است. میزان آگاهی و نگرش افراد، نسبت به بازیافت زباله با افزایش تحصیلات رابطه مستقیم دارد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که اکثر مردم آگاهی و نگرشی نسبتاً مناسب در زمینه بازیافت زباله دارند. با این وجود پیشنهاد می گردد جهت داشتن برنامه های موفق بازیافت در آینده، لازم است سطح آگاهی و نگرش جامعه با استفاده از روشهای نوین آموزشی ارتقاء داده شود.

بررسی میزان آگاهی و نگرش مردم نسبت به بازیافت مواد زائد جامد (مطالعه موردی : روستاهای شهرستان میناب) Keywords:

آگاهی , نگرش , مواد زائد جامد , بازیافت , میناب