هرساله میلیون ها تن مواد حاصل از ضایعات صنعتی و زباله های خانگی، از جمله
ضایعات پلاستیکی وارد فرآیند دفن، سوزاندن و یا به آب ریختن زباله ها می شوند. بطوری که از 26 میلیون تن پلاستیک مصرفی در اروپا غربی 14 میلیون تن آن ضایعات بوده است. در صورتی که برای از بین بردن این حجم از ضایعات از روش های فوق استفاده شود تبعات جبران ناپذیری بر عرصه محیط زیست و
بهداشت عمومی خواهد داشت. چراکه سوزاندن
ضایعات پلاستیکی در هوای آزاد باعث متصاعد شدن گازهایی همچون CO, CO2 , NH3 , NO, SO3 , PbO خواهد شد که موجب اختلال در رشد گیاهان و اختلال در دستگاه تنفس انسان می شود. همواره روش های مختلفی برای بازیافت پلاستیک وجود داشته است که در اکثر آنها اصلاح خواص و بهبود ویژگی های مواد حاصل مد نظر قرار می گیرد. در این مقاله نیز با بررسی ساختار پلاستیک و روش های معمول بازیافت آن به ارزیابی
اثرات زیست محیطی هریک پرداخته می شود. همچنین با انجام پژوهش هایی در حوزه
بهداشت عمومی آسیب های بازیافت غیراستاندارد ضایعات بررسی خواهد شد. در انتها نیز با بررسی تکنولوژی های جدید و طرح های ارائه شده در زمینه استفاده بهینه از این گونه ضایعات، می توان به نگاهی جامع در زمینه مدیریت و کنترل فرآیند های بازیافت کنترل شده دست یافت. این پژوهش ها مطابق با آنچه به شیوه اصولی در کشورهای توسعه یافته اجرا شده می تواند موجب ارتقای سطح
بهداشت عمومی کشور در حوزه محیط زیست و جنبه های گوناگون آن شود.