اثر ضد باکتریای عصاره ی سرخارگل بر باکتریهای اشریشیا کلی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در شرایط آزمایشگاهی
Publish place: The first national conference on livestock and poultry feed additives focusing on environmental stresses
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 305
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LFACONF01_011
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1400
Abstract:
مقدمه: استفاده از آنتی بیوتیکها برای مقابله با عفونتهای ناشی از باکتریها منجر به افزایش مقاومت دارویی شده است. به همین دلیل مطالعات گستردهای بر روی ترکیبات گیاه ی با خاصیت ضد باکتریای به عنوان جایگزین آنتی بیوتیکی انجام شده است. امروزه عصاره های گیاه ی به عنوان ترکیبات ضد میکروبی توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود معطوف کرده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره ی سرخارگل بر باکتری اشریشا کلی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بود.مواد و روشها: برای بررسی اثر عصاره ی سرخارگل بر رشد باکتریهای اشریشیا کلی و باکتری لاکتو باسیلوس اسیدوفیلوس، این باکتریها از مرکز کلکسیون میکروارگانیسم های صنعتی سازمان پژوهاشهای علمی و صنعتی ایران خریداری گردید. با استفاده از روش میکرودایلوشن براث غلظت مهار۵۰درصد( (IC۵۰ و حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره ی سرخارگل تعیین شد.نتایج و بحث: مقدار IC۵۰ عصاره ی سرخارگل برای باکتری اشریشیا کلی برابر ۰/۰۲۶۸ میلی گرم بر میلی لیتر بدست آمد که بین رقتهای ۵ و ۶ است. حداقل غلظت مهارکنندگی((MIC عصاره ی سرخارگل برای باکتری اشریشیا کلی در رقت چهارم (غلظت ۰/۰۶۲۵میلی گرم بر میلیلیتر) بود. نتایج نشان داد IC۵۰ عصاره ی سرخارگل برای باکتری لاکتو باسیلوس اسیدوفیلوس برابر۰/۰۹۷ میلی گرم بر میلیلیتر بدست آمد که بین رقتهای ۳ و ۴ است. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) برای باکتری لاکتو باسیلوس اسیدوفیلوس در رقت دوم (غلظت۰/۲۵ میلی گرم بر میلی لیتر) بود.نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج این آزمایش غلظتهای پایینتری از عصاره ی سرخارگل موجب مهار رشد و کشندگی باکتری اشریشیاکلی نسبت به باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس میشود که این نتایج با توجه به اهمیت باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در دستگاه گوارش نشخوارکنندگان میتواند از نکات مثبت عصاره ی سرخارگل باشد.
Keywords:
Authors
رضا گنجوی
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند
مسلم باشتنی
استاد گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند
عباسعلی ناصریان
استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه فردوسی مشهد
همایون فرهنگ فر
استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند
هادی سریر
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند