نقش ویژگی های آب بندان بر عملکرد محصول برنج در شرق مازندران

افت سطح آب های زیرزمینی، خشک شدن برخی چاه ها و بالا آمدن آب شور در منطقه شرق مازندران سبب محدود شدن کشت محصول استراتژیک برنج در این منطقه شده است. برای تداوم کشت برنج، ذخیره آب در آب بندان های خصوصی و استفاده از آب بندان های عمومی توسط کشاورزان این منطقه کاملا ضروری است. هدف این تحقیق بررسی اهمیت و اثر اقتصادی- اجتماعی آب بندان ها به عنوان منبع تکمیلی آب کشاورزی و در کنار آن پرورش ماهی به عنوان یک درآمد و اشتغال افراد، امکانات اکوتوریستی و حفظ حیات وحش آب بندان ها در شرق مازندران می باشد. در این تحقیق، تعداد ۳۳۴ قطعه آب بندان از منطقه قائمشهر- جویبار تا منطقه بهشهر- گلوگاه شناسایی شد که پس از طبقه بندی براساس مساحت با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ۴۳ قطعه آب بندان در ۱۶ روستا مورد بررسی قرار گرفت و نسبت به ارائه نتایج حاصله در جداول مربوطه با روش آماری توصیفی اقدام شد. برای بررسی نقش آب بندان ها بر تولید محصول برنج، اشتغال، درآمد بهره برداران و تولید ماهی از مدل رگرسیونی لاجیت استفاده گردید. براساس نتایج حاصله با افزایش مساحت آب بندان ها عملکرد محصول برنج و تولید ماهی افزایش می یابد. از طرفی عملکرد برنج و تولید ماهی در آب بندان های عمومی بیشتر از آب بندان های خصوصی می باشد.

Keywords:

آب بندان , مدل لاجیت , شرق مازندران