بررسی تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شیرین بیان ایران (glycyrrhiza glabra) تحت تنش شوری در شرایط مزرعه
Publish place: Journal of Crop Breeding، Vol: 11، Issue: 29
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 158
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCB-11-29_019
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
Abstract:
شیرین بیان گیاهی دارویی و معطر است که به دلیل دارا بودن ترکیبات با ارزشی مانند گلیسیریزین مورد توجه قرار گرفته است. شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که تولید محصولات زراعی را تحت تاثیر قرار میدهد. در این تحقیق تاثیر تنش شوری (با اعمال تیمار آبیاری با غلظت های مختلف نمک صفر، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی مولار) بر روی وزن تر ریشه، کل گیاهچه، غلظت رنگدانه ها، فعالیت آنتی اکسیدانی کل، محتوی فنل، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسید و گلیسیریزین مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در شرایط مزرعه در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی اصفهان انجام گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تیمارهای ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی مولار سبب افزایش برگ های نکروزه، فنل و گلیسیریزین و فعالیت آنتی اکسیدانی در گیاهان تحت تنش شد. به نظر می رسد که گیاه شیرین بیان به عنوان بخشی از مکانیسم مقاومت در برابر تنش، میزان فنل و گلیسیریزین خود را افزایش میدهد. افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در گیاهانی که در معرض تنش شوری بودند، نشان دهنده فعال شدن سیستم آنتی اکسیداتیو و حفاظتی گیاه و کاهش خسارت اکسیداتیو در این گیاهان می باشد. ژنوتیپ های متحمل به شوری مانند ایلام پارامترهای رشدی، رنگیزه های فتوسنتزی و گلیسیریزین بالاتری نسبت به ژنوتیپ های حساس (سمنان) دارند. این مطالعه نشان می دهد شناسایی ژنوتیپ های متحمل به شوری در شرایط مزرعه به طور موفقیت آمیزی اثرات نامطلوب تنش شوری را کاهش می دهد. بنابراین، به منظور توسعه کشت شیرین بیان در مناطق شور و یا اصلاح ارقام متحمل به شوری می توان از نتایج این پژوهش بهره مند گردید.
Keywords:
Authors
مرجان السادات حسینی
University of Hormozgan and Institute for Agriculture Biotechnology Research - Isfahan Branch, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Isfahan, Iran
داود صمصام پور
university of Hormozgan
مرتضی ابراهیمی
Institute for Agriculture Biotechnology Research - Isfahan Branch, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Isfahan, Iran
مرتضی خان احمدی
Institute for Agriculture Biotechnology Research - Isfahan Branch, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Isfahan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :