مقایسه کمی و کیفی اسانس Thymus pubescens Boiss. et Kotschy ex Celak در رویشگاههای مختلف استان تهران

جنس آویشن در نقاط مختلف ایران ۱۴ گونه دارد که برخی از آنها انحصاری ایرانند. گیاه Thymus pubescens  در دو مرحله قبل از گلدهی و گلدهی کامل از چهار منطقه مختلف در استان تهران: دره لار و دماوند(شرق استان تهران), سیراچال (جاده چالوس) و فشم (شمال استان تهران) جمع آوری گردیدند. از اندامهای هوایی گیاه با روش تقطیر با بخار آب اسانس گیری به عمل آمد. بازده اسانس در مرحله قبل ازگلدهی بین ۰.۳۴% تا ۰.۸۶% و در مرحله گلدهی بین ۰.۴۰% تا ۲.۰۳% بود. در اکثر مناطق رویشی مقدار اسانس درمرحله قبل از گلدهی کمتر از مرحله گلدهی بود و مقدار اسانس نمونه های مناطق دره لار و دماوند بیشتر از سیراچال و فشم بود. بوسیله دستگاههای گازکروماتوگراف GC) ) و گازکروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی) (GC/MS، ۲۵ ترکیب در مرحله قبل از گلدهی و ۲۶ ترکیب در مرحله گلدهی شناسایی شد. ترکیبهای عمده عبارت از: کارواکرول, تیمول, گاما-ترپینن, پارا-سیمن, بورنئول, متیل کارواکرول, بتا-کاریوفیلن, ۱،۸-سینئول + لیمونن و ژرانیول بودند. ۲۳ترکیب در هر دو مرحله مشترک بودند. ژرانیل استات و تیمیل استات فقط در مرحله قبل از گلدهی و ژرانیول، نرول و تیمودی هیدرو کینون فقط در مرحله گلدهی یافت شدند. 

Keywords:

Thymus pubescens , تیره نعنائیان , آویشن , اسانس , کارواکرول , تیمول , گاما-ترپینن , پارا-سیمن و ژرانیول