استراتژی بهینه دولت، نیروی کار و کارفرما در دوره دولت نهم

در این مقاله با ارایه یک الگو بر اساس مبانی تصمیم گیری چندمعیاره، چگونگی کنش متقابل دولت، کارگردان (نیروی کار) و کارفرما (سرمایه گذاران) با یکدیگر در دوره دولت نهم بررسی می شود. مساله مطرح آن است که هر یک از بخش های یاد شده استراتژی هایی را دارند، دولت نرخ رشد بیشتر، نرخ تورم کمتر، مالیات بیشتر و اشتغال، قرار گرفتن زیر پوشش امکانات تامین اجتماعی بهتر و مطمئن تر و برخورداری از تسهیلات رفاهی- توزیع درآمدی را مد نظر داشته اند، با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل شبکه ای و بر اساس نظرات خبرگان ابتدا اولویت هر یک از استراتژی های فوق تعیین شد و سپس استراتژی بهینه هر سه را در هر یک از موارد فوق تعیین کردیم. مثلا اولویت اول دولت نهم دستیابی به رشد بیشتر، کارفرمایان دسترسی به شرایط کسب و کار بهتر و برای کارگران دستمزد بیشتر بود، در حالی که استراتژی بهینه آن ها به ترتیب نرخ بیکاری کمتر، دسترسی به شرایط کسب و کار بهتر و حفظ اشتغال بود.

Keywords:

فرایند تحلیل سلسله مراتبی , فرایند تحلیل شبکه ای , ایران , کارگر , کارفرما , دولت