بررسی کمی و کیفی پسماندهای شیمیایی خطرناک جهت ارایه راهکارهای کمینه سازی در پالایشگاه تهران

چکیده در این مطالعه پس از شناخت فرآیند تولید، نقاط تولید پسماند، نوع و حجم پسماندهای تولیدی و دوره تخلیه آن ها شناسایی شده است. همچنین طبقه بندی پسماندها و مواد شیمیایی براساس قانون [۱]RCRA و کنوانسیون بازل، با اختصاص کدهای مخصوص به هر ماده و نحوه مدیریت ضایعات مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی متوسط پسماندهای تولیدی در منطقه مورد مطالعه ۱۷۵۰ تن تخمین زده می شود که این مقدار ۴/۲۰ گرم به ازای هر بشکه نفت خام می باشد. همچنین مقدار متوسط مواد زاید خطرناک تولیدی ۷/۱۳۳۸ تن در سال برآورد می شود که حدود ۵/۷۶% زایدات را شامل می شود. و متوسط مقدار مواد زاید غیر خطرناک نیز ۵/۲۳% از سهم کل تولیدی مواد زاید را به خود اختصاص می دهد. براساس طبقه بندی RCRA از کل مواد شناسایی شده در پالایشگاه تهران ۹ ماده جزء مواد زاید خطرناک از منابع مشخص یا فهرست K ، ۱۱ ماده جزء مواد زاید خطرناک از منابع نامشخص یا فهرست F ، ۲۵ ماده جزء مواد زاید خطرناک سمی یا فهرست U و ۴ ماده نیز جزء مواد زاید خطرناک حاد یا فهرست P قرار گرفته است. به طور کلی ۴۹ ماده از ۱۳۳ ماده شناسایی شده در لیست RCRA قرار می گیرد. براساس طبقه بندی بازل نیز ۱۴ ماده زاید شناسایی شده کد Y، ۶ ماده زاید کد H ، ۱۶ ماده زاید هر دو کد H وY را شامل می شوند. نتایج آزمایش های انجام یافته بر روی نمونه های خاک نشان می دهد که در پسماندهای تولیدی پالایشگاه فلزات سنگین کادمیوم، کبالت، مس، نیکل، سرب، روی بیش از حد استاندارد وجود دارد و بیشترین میانگین فلز سنگین موجود در خاک منطقه سالویج مربوط به فلز روی و کم ترین آن مربوط به فلز کادمیوم می باشد. و به طور کلی میانگین غلظت TPH[۲] در خاک منطقه ۵۸/۲۳۰ میلی گرم در هر گرم خاک می باشد که این امر به وضوح آلودگی خاک منطقه سالویج را به پسماندهای نفتی نشان می دهد. ۵- Resource Conservation  and Recovery Act ۶- Total Petroleum Hydrocarbons

Keywords:

پسماندهای شیمیایی خطرناک , پالایشگاه تهران , خاک , فلزات سنگین , TPH