در انتخاب کالاها معمولاً به مشخصات فنی و کاربردی آنها توجه می شود . هزینه خرید کالا دومین معیار برای انتخاب کالاها است . علاوه بر دو معیار بیان شده به زیبایی و ظاهرکالاها نیز توجه
می شود . در واقع باید گفت که معیارهای زیادی برای انتخاب کالاها وجود دارد ؛ ولی معیار مهمی در این میان مورد توجه نیست . معیار مذکور ، زیست محیطی است . باید فرآیند تولید و استفاده
کالاها کم ترین اثرات منفی را بر محیط زیست داشته باشد و در تهیه کالا از تولید کننده خواسته شود که سیستم مدیریت زیست محیطی خود را نشان دهد . و به اثرات استفاده از کالایی که خریداری می شود ، توجه شود . این عمل را
خرید سبز می نامند و فرآیند تهیه کالا با کم ترین اثرات زیست محیطی منفی را
زنجیره تهیه سبز می نامند . این روندها و نامگذاری ها در کشور ژاپن انجام شده است . از آن جا که نحوه تهیه کالاها متاثر از خواسته های خریداران است ، لازم است که
خرید سبز رواج یابد که تولید کنندگان سیستم تولید خود را تغییردهند . برای آشنایی بیشتر با این نوع خرید و رواج دادن آن ، سازمانی به نام شبکه
خرید سبز تاسیس شد . تعداد زیادی از موسسات دولتی و غیردولتی ، عضو این سازمان شدند . تلاش زیادی برای دست یافتن به هدف شبکه
خرید سبز انجام شد که نتیجه آن افزایش میزان
خرید سبز و در نتیجه افزایش تولید سبز بود . در این سازمان راهنمایی ها و پایگاه داده و کتاب هایی برای راهنمایی خریداران در تهیه کالاها ، منتشر شد . این سازمان برای جهانی شدن
خرید سبز ، آماده همکاری با موسسات کشورهای آسیایی برای ارائه کمک های لازم است . با توجه به فقر شدید زیست محیطی در کشور لازم است که برای همکاری با این سازمان ، اقدامات لازم انجام شود .