تاثیر محلول پاشی اسید جیبرلیک و سولفات روی بر ترکیدگی میوه و خصوصیات کمی و کیفی انار رقم ملس ساوه

در این پژوهش، به منظور کاهش ترکیدگی و بهبود ویژگی­های کمی و کیفی میوه انار رقم ملس ساوه، از تیمار اسیدجیبرلیک (صفر، ۳۰ و ۶۰ میلی­گرم در لیتر) و سولفات روی (صفر، ۱۵۰۰ و ۳۰۰۰ میلی­گرم در لیتر) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار استفاده شد. محلول­پاشی اسیدجیبرلیک و سولفات روی در سه مرحله از رشد میوه در اواخر بهار و اواسط تابستان صورت گرفت. نمونه­های میوه و برگ در زمان رسیدگی کامل میوه­ها، جمع­آوری شدند و برخی از خصوصیات مورفوفیزیولوژی میوه و برگ مورد اندازه­گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد محلول پاشی اسیدجیبرلیک به تنهایی یا در ترکیب با عنصر روی، درصد ترکیدگی میوه را به طور معنی­داری در مقایسه با شاهد کاهش داد. کم ترین میزان ترکیدگی میوه به­ترتیب مربوط به تیمارهای اسیدجیبرلیک با سطوح ۶۰ و ۳۰ میلی­گرم در لیتر و ۳۰۰۰ میلی­گرم در لیتر عنصر روی با میانگین ۷۳/۷ و ۸۰/۷ درصد به دست آمد و بیش­ترین میزان آن در نمونه­های شاهد با میانگین ۳۰ درصد ثبت گردید. وزن، طول و قطر میوه، درصد رطوبت و ضخامت پوست میوه، مواد جامد محلول، غلظت عنصر روی و اسید آسکوربیک در تیمار ۶۰ و ۳۰ میلی­گرم در لیتر اسیدجیبرلیک و هم چنین ۳۰۰۰ میلی­گرم در لیتر سولفات روی به طور معنی­داری در مقایسه با نمونه­های شاهد افزایش یافت. نتایج کلی نشان داد محلول پاشی درختان انار با اسیدجیبرلیک و سولفات روی باعث بهبود برخی از شاخص­های مورفو-فیزیولوژی میوه می­گردد که در کنترل ترکیدگی و در نتیجه افزایش ویژگی­های کمی و کیفی میوه انار موثر هستند.

Keywords:

انار , اسید آسکوربیک , روی , وزن میوه