تاثیر هیدروپرایمینگ در کاهش اثرات تنش شوری بر جوانه زنی و محتوای پرولین بذر دو گونه دارویی سرخارگل (Echinacea angustifolia) و کاسنی (Chicorium intybus)

تنش شوری یک عامل محیطی محدود کننده تولید محصول در گیاهان است و امروزه به عنوان یک مشکل روز افزون در کشاورزی مطرح است. به منظور بررسی تاثیر هیدرو پرایمینگ بذر بر برخی خصوصیات بذرهای سرخارگل و کاسنی آزمایشی در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در بهار ۱۳۹۴ به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار اجرا شد. در این تحقیق سه عامل مورد بررسی قرار گرفت، عامل اول هیدروپرایمینگ با آب مقطر در سه زمان (شاهد، ۱۰ و ۲۰) و عامل دوم تنش شوری که شامل پنچ سطح (صفر، ۳، ۶، ۹ و ۱۲) دسی زیمنس بر متر نمک طبیعی دریاچه قم و استفاده از بذرهای دو گیاه کاسنی و سرخارگل بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که در بذرهای هیدروپرایم شده ۱۰ ساعته سرخارگل حداکثر جوانه زنی (۹۱/۶۶ درصد) و سرعت جوانه زنی (۷۹/۶۸بذر در ساعت) در تنش شوری ۶ دسی زیمنس بر متر نسبت به کاسنی داشت. نتایج افزایش مقدار طول ریشه چه (۱/۳۳سانتی متر) و ساقه چه (۱/۴۹سانتی متر) بذرهای هیدرو پرایم شده ۱۰ ساعت سرخارگل در سطح شوری ۶ دسی زیمنس ر متر را نسبت به کاسنی نشان داد. مقدار شاخص بنیه بذرهای هیدرو پرایم شده ۱۰ ساعت سرخارگل (۳۵۷) در سطح شوری ۶ دسی زیمنس بر مترنسبت به کاسنی مشاهده شد. بذرهای هیدرو پرایم شده ۱۰ساعت سرخارگل بیشترین محتوای پرولین ریشه چه (۲۴/۱ میکرومول بر گرم بر وزن تر) و ساقه چه (۱/۳ میکرو مول بر گرم وزن تر) را در سطح شوری ۱۲ دسی زیمنس بر متر نسبت به کاسنی داشت.

Keywords:

بنیه بذر , پرولین , جوانه زنی , مدت زمان پرایمینگ