تاثیر شوری بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و غلظت مالون دی آلدئید در دو رقم بذر گندم نان

ارزیابی مقاومت گیاهان به تنش های محیطی به ویژه در زمان جوانه زنی و استقرارنقش مهمی در انتخاب ارقام مناسب برای کشت در شرایط ناپایدار محیطی دارد.در این پژوهش ویژگی های جوانه زنی بذر و تغییرات آنزیمی دو رقم گندم در سطوح مختلف تنش شوری مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول دو رقم گندم به نام های چمران و وریناک و فاکتور دوم چهار سطح تنش شوری (صفریا شاهد، ۴۰، ۸۰ و ۱۲۰ میلی مولار کلریدسدیم) بودند.نتایج نشان داد که افزایش تنش شوری سبب کاهش درصد و سرعت جوانه زنی و کاهش وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و افزایش میزان پراکسیداسیون لیپید شد. مقادیر تمام شاخص های جوانه زنی مورد مطالعه در رقم وریناک کمتر از رقم چمران بود. فعالیت آنزیم کاتالاز در رقم وریناک در تمامی سطوح شوری کاهش ولی در رقم چمران افزایش یافت. به علاوه فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در رقم وریناک در تمام سطوح شوری کمتر از رقم چمران بود. بنابراین با افزایش گونه های فعال اکسیژن در شرایط تنش شوری در رقم وریناک، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در سلول به شدت تحت تاثیر قرار گرفت و شاخص های جوانه زنی در این رقم نسبت به رقم چمران کاهش بیشتریپیدا کردند.

Keywords:

مالون دی آلدئید , آنزیم های آنتی اکسیدانت , گندم , تنش شوری