تبیین و بررسی جایگاه
زنان در شهر بسیار ضرورت دارد. زیرا، یکی از تاثیر گذارترین گروه های جمعیت شهری هستند و نیمی از جامعه شهری محسوب می شوند. بنابراین مطلوبیت مکانی از دیدگاه آنان شادی را در فضای شهر انتشار می دهد،
برنامه ریزی و طراحی محیطی، می تواند نوعی رویکرد هدفمند در جهت ارتقا جایگاه
زنان در محیط شهری قلمداد شود. هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه زن در شهر ها و شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید ها در زمینه
برنامه ریزی و
طراحی شهری زن محور می باشد. روش تحقیق حاضر تلفیقی از روش کتابخانه ای و میدانی است، در روش کتابخانه ای برخی از اطلاعات پیرامون جایگاه
زنان در فضای شهری کشور جمع آوری شده و با استفاده از روش پیمایشی و مطالعات میدانی به تعیین نقاط موجود برای توسعه و بهبود
برنامه ریزی پرداخته است و سپس با استفاده از مدلSWOT به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته، جهت تعیین وزن عواملSWOT براساس مصاحبه و تکمیل پرسش نامه از گروهی از
زنان کمک گرفته شد و در ادامه استراتژی های مناسب در چهار دسته WT, WO, ST, SO تعیین گردید. در مرحله آخر جهت انتخاب بهترین راهبرد،ماتریس چهار نقطه ای((IEبه کار گرفته شد.نتایج تحقیق نشان داد راهبرد تنوعی((ST مناسب ترین راهبرد، برای توسعه و ارتقاء طراحی و برنامه های شهری متناسب با این قشر جامعه انتخاب شد.