طراحی مدل تعویق در خرید بیمه های تکمیلی درمانی بر مبنای نظریه داده بنیاد

مقدمه: در نگاه کلی اهمال کاری یعنی ترک وظایف، یا انجام آن در آخرین لحظه و نیز احساس ناراحتی حاصل از آن.اهمال کاری به معنای مشکل داشتن در زمینه شروع و اتمام کارها است. یا به زبانی ساده تر می توانیم بگوییم که اهمال کاری به معنای کار امروز را به فردا انداختن است. هدف این تحقیق ارائه طراحی مدل تعویق در خرید بیمه های درمانی بر مبنای نظریه داده بنیاداست. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف،کاربردی و از نظر ماهیت پژوهشی کیفی و بر مبنای نظریه داده بنیاد می باشد. در این تحقیق، ۱۴ نفر از خبرگان صنعت بیمه و ۱۸ نفر از مشتریان این صنعت در مصاحبه ها و جلسات گروه کانونی شرکت داده شدند. داده های گردآوری شده، با استفاده از نرم افزار MaxQDA در سه مرحله کدگذاری شدند. یافته ها:یافته ها نشان می دهند که برای سنجش رفتار اهمال کاری در بیمه از سه شاخص می توان استفاده نمود که عبارتند از تعویق خرید بیمه غیراجباری انتخاب شده، تعویق خرید بیمه اجباری و تعویق پرداخت اقساط بیمه خریداری شده. بستر حاکم شامل  افزایش میانگین سنی جامعه، شکاف طبقاتی و مشکلات اقتصادی است و تاثیر عوامل مداخله گری مثل تغییر کارکرد بیمه از ریسک پوشانی به سرمایه گذاری، بی اعتمادی به شرکت های بیمه و  نا اطمینانی عمومی را نام برد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که سه عامل روان شناختی، اخلاقی و دانشی موجب شکل گیری رفتار اهمال کاری در خریداران بیمه های تکمیلی درمانی می گردد.

Keywords:

بیمه تکمیلی درمان , اهمال کاری , تعویق خرید , رفتار مصرف کننده