سطح بهینه کارکنان بخش اورژانس بیمارستانی با رویکرد شبیه سازی

مقدمه: تخصیص مناسب نیروی انسانی بخش اورژانس می تواند تاثیر بسیاری بر عملکرد هزینه های بخش اورژانس بیمارستان داشته باشد. تحقیق حاضر به منظور ارائه راه کار بهینه جهت تعیین تعداد کارکنان تخصیص یافته به واحد اورژانس بیمارستان ها به انجام رسیده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر به لحاظ عملکردی از نوع کاربردی و در زیرگروه مطالعات تحلیلی قرار دارد. جامعه پژوهش بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) تبریز بوده است. پس از شناسایی جریان بیماران، داده های لازم در ایستگاه های مختلف عملیاتی در دوره سه هفته و برای ۹۰۰ بیمار جمع آوری شدند. سپس الگوهای آماری شناسایی و با بهره گیری از آنها مدل شبیه سازی کامپیوتری به کمک نرم افزار Arena طراحی و مورد اعتبارسنجی قرار گرفت. طراحی مدل برنامه ریزی خطی با هدف کمینه سازی LOS در بخش اورژانس متکی بر مدل شبیه سازی کامپیوتری طراحی شده، در محاسبه سطح بهینه تعداد کارکنان استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحلیل حساسیت انجام شده بر روی DTDT، نشان داد که با افزایش ۱۰%، ۲۰%، ۳۰% بودجه عملیاتی بخش اورژانس، LOS به ۳۵۹، ۳۳۷ و ۳۰۸ دقیقه کاهش پیدا کرد و این رابطه، زمانی که بودجه کم می باشد، کاملا آشکار و معنی دار است. نتیجه گیری:نتایج تحقیق نشان داد که در سرمایه گذاری اضافی، اولویت اصلی در به کارگیری تعداد بیشتر پزشکان است. هم چنین مدل شبیه سازی به مدیران عملیاتی کمک کرد تا شناخت بهتری از تاثیر عوامل کنترل پذیر بر کارایی نهائی اورژانس حاصل شود تا در محیط شبیه سازی شده، بدون کسب تجربه عملی، سناریوهای مورد نظر ارزیابی شده و پس از مقایسه نتایج، بهترین راهکارها انتخاب شود.  

Keywords:

اورژانس بیمارستان , بهینه سازی متکی بر شبیه سازی , تعداد بهینه کارکنان