رابطه بین هوش عاطفی و نوآوری کارکنان بیمارستان شهیدصدوقی یزد

مقدمه: هوش عاطفی به عنوان یکی از عواملی است که کارایی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از عواملی است که نوآوری فرد را در سازمان به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه هوش عاطفی و نوآوری بین کارکنان و پرسنل بیمارستان صدوقی یزد انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است. نمونه این پژوهش ۲۹۱ نفر از کارکنان که به صورت تصادفی طبقه بندی شده (سهمیه ای) انتخاب شده اند. اطلاعات لازم برای آزمودن فرضیه ها از طریق دو پرسشنامه بسته هوش عاطفی و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری به دست آمده است. مقدار ضریب پایایی هوش عاطفی و نوآوری ۸۶/۰به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل و بررسی داده های گردآوری شده، از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: ضریب همبستگی بین هوش عاطفی و نوآوری ۶۷۵/۰، بین خودآگاهی و نوآوری ۵۳۸/۰، بین خود مدیریتی و نوآوری ۵۲۶/۰، بین آگاهی اجتماعی و نوآوری ۶۱۵/۰، مدیریت رابطه و نوآوری ۶۳۲/۰ بدست آمد، که نشان دهنده ی آن است که رابطه ی مثبت و معناداری بین هوش عاطفی و نوآوری کارکنان وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به این که بین هوش عاطفی با نوآوری کارکنان ارتباط معناداری وجود دارد، می توان از ارتباط بین آنها، در زمینه افزایش بهره وری و عملکرد کارکنان و ایجاد خلاقیت در بین کارکنان استفاده نمود، و با اکتسابی بودن هوش عاطفی، می توان با پرورش و ارتقای هوش عاطفی، کارآفرینی و نوآوری را در بین کارکنان تقویت و افزایش داد. کلید واژه ها: نوآوری، هوش عاطفی، خودآگاهی، خودمدیریتی، مدیریت رابطه.

Keywords:

نوآوری , هوش عاطفی , خودآگاهی , خودمدیریتی , مدیریت رابطه