ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه های فولادی با اتصالات خرجینی مطالعه موردی بخش دوم - ارزیابی کمی

این مقاله به ارزیابی آسیب پذیری کمی سازه های فولادیدارای اتصالات خرجینی با مطالعه موردی یک ساختمان اداری در شهر سنندج اختصاص دارد ارزیابی آسیب پذیری دراین ساختمان نامنظم در پلان و ارتفاع شامل دو مرحله عمده کیفی و کمی بوده که قسمت کیفی آن در مقاله ای جداگانه ارایه شده است با توجه به ارزیابی های صورت پذیرفته می توان نتیجه گیری نمود که ساختمان مورد نظر بخشی از مشخصات لازم جهت مقابله با زلزله و مقاومت در برابر نیروهای جانبی ناشی از آن را دارد اما برای حفظ پایداری ساختمان باید قسمتهایی از اعضا و اجزای آن بهسازی شوند با انجام بهسازی عناصر و اجزای آسیب پذیر ساختمان می توان انتظار داشت تحت اثر زلزله سطح خطر موردن ظر سطح عملکرد مشخص شده برای ساختمان تامین شود. براساس بررسی های حاصل از تحلیل سازه و ارزیابی اجزا آن پس از تعبیه بادبندها تحت اثر نیروهای وارده ملاحظه می شود که اسکلت ساختمان واحدمورد مطالعه پس از پایدارسازی توسط بادبندها تا حدی معیارهای پذیرش را تامین نموده اما فونداسیون و اجزای غیر سازه ای آن تا اندازه زیادی آسیب پذیر بوده و انجام بهسازی جهت تامین ظرفیت لازم در سطح عملکرد قابلیت استفاده بی وقفه ضرورت دارد

Keywords:

آسیب پذیری لرزه ای , بهسازی لرزه ای , اتصالات خرجینی , ارزیابی کمی , سازه فولادی , سازه نامنظم